Κάθε που κουράζεται η ψυχή από τα τόσα της ζωής ταξίδια, αρχίζει η ποίηση κι αναβλύζει απ' τα εσώτερά μας και οι στίχοι πλέκουν ένα δίχτυ ασφαλείας να μας σώσει από το βάραθρο του χάους κάθε που πηδάμε στο κενό...

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2017

Φωτεινή Παππά, η ζωγράφος υμνωδός της γυναικείας ομορφιάς και των λουλουδιών.



/
                                                                                                                                                                                                                                                                           

 Το όνομα μου είναι Φωτεινή Παππά. Γεννήθηκα στο χωριό Καμαρίνα, του Δήμου Ζαλόγγου στην Πρέβεζα. Δεν έχω κάνει σπουδές στη ζωγραφική, είμαι αυτοδίδακτη. Σκοπός της ζωής μας είναι η ευτυχία. Πρέπει λοιπόν να κυνηγούμε τα όνειρά μας γιατί αυτό μας φέρνει κοντά στον σκοπό μας. Η ζωγραφική για μένα είναι ποίηση, ανάγκη έκφρασης. Ζωγραφίζοντας μιλάς για όσα δεν χρειάζεται να πεις.


Αγαπημένο μου θέμα γυναίκες και λουλούδια, οι πεταλούδες, η θάλασσα. Μέσα από τα έργα μου, η γυναίκα παρουσιάζεται ως ανθός και διεκδικεί την αγάπη, την τρυφερότητα, τον έρωτα. Η σειρά ‘’FREE –Ζήσε’’ είναι αυτοβιογραφική. Διεκδικεί το όνειρο και την ελπίδα να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα μας και να φτάσουμε στον στόχο της ζωής μας που είναι η ευτυχία.



Τα έργα μου «Ταξιδεύοντας» αναφέρονται στη συνομιλία μου με τη θάλασσα, το άδειασμα από την καθημερινότητα, που σου φέρνει γαλήνη. Αρκετά έργα μου είναι έμπνευση από ποιήματα ή και λογοτεχνία, όπως το «Υπόσχεση», «Μόνο για σένα», «Το χάδι», «Αγάπες χαμένες», «Ελπίδα», «Για σένα», κ.λπ. Είμαι εργαζόμενη, παντρεμένη και έχω δυο παιδιά.


Το μεγάλο μου όνειρο για τη ζωγραφική άρχισε να γίνεται πραγματικότητα από το 1997. Η πρώτη μου συμμετοχή σε έκθεση με τα έργα «Άγρια ομορφιά», «Kάπου στην Κάρυστο», «Ινδή», έγινε τον Δεκέμβρη του 2013 κατόπιν διαγωνισμού στην ομαδική έκθεση Energy Athens του European Center(Ευρωπαϊκό Κέντρο Τεχνών), Μητροπόλεως 74, Πλάκα Αθήνα. Για την ίδια διοργάνωση επιλέχτηκα με τα έργα «Ορίζοντες, Free , ‘Αννα» και για την έκθεση 2014-2015 που έγινε τον Ιανουάριο 2015. 


Έχω λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις όπως Ποσειδωνία Σύρου, galleryArt Kolonaki, με την Art Way, Gallery Time of Art Κηφισιά, Φ.Σ. Παρνασσός με την Πανελ. Εταιρία Πολιτιστικών Εκδηλώσεων, με την Π.Ε.Λ.Τ., με τις Διαδρομές Τέχνης, στο Art festival Kefalonia στη Δημοτική πινακοθήκη «Κέφαλος», με το Σύλλογο καλλιτεχνών Ηλιούπολης , με την UNESCO κ.ά.



Η πρώτη μου ατομική έγινε στη Δημοτική Πινακοθήκη «Γιάννης Μόραλης» στην Πρέβεζα τον Αύγουστο του 2014. Μερικά από τα έργα μου, «Εύα», «Ελπίδα» κ.λπ. έχουν γίνει εξώφυλλο σε ποιητικές συλλογές. Το έργο μου «Ταξιδεύοντας» επιλέχτηκε ως εξώφυλλο, του ηλεκτρονικού περιοδικού «Ανθρώπων Έργα», τεύχος Ιούνιος 15.





Αρκετά έργα μου έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς όπως… «Τα κρίνα», «Τα ρόδα», «Χαμένες αγάπες», «Μόνο για σένα», «Νοσταλγία», «Για πάντα», «Παπαρούνες», «Αναμνήσεις»… κ.ά. Επίσης, συμμετοχή στα εικαστικά ανθολόγια «Βόλτα στο φεγγάρι», «Όνειρο ήταν» από τις Διαδρομές Τέχνης και «Απρίλης 2015» από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ. Αφιερώματα στη δουλειά μου έγιναν από τα ηλεκτρονικά περιοδικά… «Αφηγητής», Απρίλης 2015, Ανθρώπων έργα», Ιούνιος 2015, «Vesper Gr», Σεπτέμβρης 2015 και τις σελίδες «Αυλόγυρος» με τον Παύλο Αντριά, «Dayseven Gr» και «Alesart Gr».

Email: tklonis@otenet.gr
Επικοινωνία:- Facebook
Τηλ.: 694 760 2341





Η σειρά FREE-ζήσε προτρέπει στην πραγματοποίηση των ονείρων, που μας φέρνει πιο κοντά στον σκοπό της ζωής, που είναι η ευτυχία. Η σειρά ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ αναφέρονται στη συνομιλία μου με τη θάλασσα, το άδειασμα από την καθημερινότητα που φέρνει γαλήνη. Τέλος ,στα έργα μου γυναίκες λουλούδια, η γυναίκα παρουσιάζεται ως ανθός και διεκδικεί την αγάπη, την τρυφερότητα, τον έρωτα. 



Αγαπημένο μου θέμα γυναίκες και λουλούδια, οι πεταλούδες, η θάλασσα. Μέσα από τα έργα μου, η γυναίκα παρουσιάζεται ως ανθός και διεκδικεί την αγάπη, την τρυφερότητα, τον έρωτα. Η σειρά ‘’FREE –Ζήσε’’ είναι αυτοβιογραφική. Διεκδικεί το όνειρο και την ελπίδα να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα μας και να φτάσουμε στον στόχο της ζωής μας που είναι η ευτυχία.







Πλήθος ποιητών, ανάμεσά τους και η ταπεινότητά μου έχουμε στολίσει τις γραφές μας με πίνακες της Φωτεινής Πάππά. Οι γραμμές της απαλές και γήινες, τα χρώματα ρεαλιστικά και άριστα αποτυπωμένα, οι γυναίκες, ονειρικές νύμφες, τα άνθη, η καταμαρτυρία της άνοιξης, η θάλασσα, αιτία για περιπλάνηση και ταξιδεμό. 

Όσοι από μας έχουμε την τύχη να τη γνωρίζουμε, παρακολουθώντας την αλματώδη ανέλιξη και αναγνώρισή της κάθε χρόνο που περνά έχουμε την χαρά ν' ανταμώνουμε έναν σεμνό και ταπεινό άνθρωπο, μια υπαρξη χαμηλών τόνων, με σκέψη και ψυχή υγιή και κρυστάλλινη και με μια καλοσύνη ξεχωριστή, αυθεντική, πηγαία. 

Είμαι σίγουρη πως η Φωτεινή Παππά θ' αποτελέσει σταθμό στο πέρασμα των χρόνων για τη ζωγραφική και πολλά θα γραφτούν και θα ειπωθούν από πολλούς και σπουδιάους του χώρου για το αδιαμφισβήτητο ταλέντο της. 

Ευχαριστώ από καρδιάς τη φίλη ζωγράφο, Φωτεινή Παππά για την τιμή της παρουσίας της εδώ στο αραξοβόλι λογισμών, αλλά και στη ζωή μου γενικότερα. Η ίδια είχα την τύχη να εμπνευστώ, αλλά και να εμπνεύσω τη ζωγραφο μέσα από ένα μαγικό σταυροδρόμι ανταλλαγής των ανείπωτων λογισμών του νου και της ψυχής μας.

Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
18/1/17

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017

«…το 10 άλλωστε ανήκει στον Ελύτη» – Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου

Σήμερα, στην λογοτεχνική δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» φιλοξενούμε την λογοτέχνη Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου, την οποία και ευχαριστώ για την τόσο ανθρώπινη και δοτική της συνέντευξή!

Ας την γνωρίσουμε λοιπόν :




Βιογραφικό Σημείωμα

Η Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα όπου και εργάζεται σήμερα στον τομέα της υγείας. H μεγάλη της αγάπη για τη γραφή ξεκινά από τα παιδικά της χρόνια, όπου μικρές ιστορίες της δημοσιεύονται σε περιοδικά της δεκαετίας του ’90.

Ποιήματα, παραμύθια και διηγήματά της έχουν αποσπάσει πρώτα και δεύτερα βραβεία, σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς σοβαρών πνευματικών φορέων. Έχει διατελέσει μέλος κριτικών επιτροπών σε διαγωνισμούς ποίησης, ενώ γράφει κριτικές και προλογίζει ποιητικές συλλογές και μυθιστορήματα.

Δημοσιεύει στα λογοτεχνικά περιοδικά: Πνευματική Ζωή, Νέα Αριάδνη, Πνοές Λόγου και Τέχνης και Κελαινώ. Το 2016 βραβεύτηκε από τον όμιλο Ξάστερον με το βραβείο Φέρελπις Ποιήτρια της Χρονιάς. Φέτος ανθολογείται στα ερωτικά ημερολόγια των εκδοτικών οίκων Βεργίνα (Αχ! Έρωτα) και Πνοές Λόγου και Τέχνης και στον ένατο τόμο της ανθολογίας της Νέας Αριάδνης για τη Μεσσηνία.

Κριτική για την ποίησή της έχουν γράψει οι κύριοι, Μιχάλης Σταφυλάς (πεζογράφος, εκδότης και κριτικός λογοτεχνίας), Κώστας Καρούσος (πρόεδρος της ΕΕΛ) και Λάσκαρης Ζαράρης(ποιητής, συγγραφέας). Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο “Στον αστερισμό του Ιβίσκου” αναμένεται να εκδοθεί μέσα στο 2017. Δημοσιεύσεις της εκτός από τα περιοδικά θα βρείτε 

1. Γιατί γράφεις;
Κάθε που γράφω νιώθω πως η βροχή ξεπλένει τη σκόνη που ο χρόνος αφήνει πάνω στην ψυχή μου.

2. Ποιο είδος γραφής αγαπάς να υπηρετείς και για ποιο πιστεύεις πως δεν έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, διάθεση και γνώσεις για να συνεισφέρεις; 
Αγαπώ πολύ την ποίηση και την συγγραφή παραμυθιών. Δεν πιστεύω πως θα μπορούσα να γράψω θεατρικό ή δοκίμιο.

3. Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;
Οι αναγνώστες για μένα είναι συνταξιδιώτες στο σκαρί των λογισμών μου. Ισότιμα μέλη μιας ψυχικής διαδρομής που χαράζεται μεσα από την αλληλεπίδραση γράφοντα και αναγνώστη.

4. Τι εικόνα πιστεύεις πως έχουν για εσένα οι αναγνώστες; Ισχύει;
Θέλω να πιστεύω πως με βλέπουν σαν έναν άνθρωπο που ζωγραφίζει με τις λέξεις του παράθυρα για να κοιτάμε μαζί μέσα από αυτά.

5. Τι σε ενοχλεί και θα ήθελες να αλλάξει στον λογοτεχνικό χώρο; Τι σου αρέσει και θα ήθελες να μείνει ως έχει;
Παλιότερα, οι εκδόσεις ήταν πιο προσεγμένες και με σεβασμό στον αναγνώστη. Τώρα παρατηρούμε ο καθένας που διαθέτει λίγα χρήματα να μπορεί να εκδόσει ένα βιβλίο ανεξαρτήτως περιεχομένου και επιπέδου.Μου αρέσει που υπάρχουν λογοτεχνικά περιοδικά όπου μπορείς να δεις όλη την παλέτα της ποίησης του σήμερα.

6. Με άριστα το 10, πού κατατάσσεις την συγγραφική σου ικανότητα και γιατί;
Θα έλεγα, οτιδήποτε κάτω του δέκα για να έχω πάντα περιθώρια βελτίωσης. Το 10 άλλωστε ανήκει στον Ελύτη.

7. Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει έστω και ένας ποιητής που να περιμένει να πλουτίσει από την ποίηση. Αναγνωρισιμότητα ναι, κι εμένα με κολακεύει, αλλά η ποίηση δεν είναι μέσο απόκτησης χρημάτων. Θεωρώ πώς οι περισσότεροι γράφουν ορμώμενοι από μια εσώτερη ανάγκη να εκφραστούν.

8. Έχεις μόνο συμπάθειες ή και αντιπάθειες στους λογοτεχνικούς κύκλους; Ποια η αιτία αυτών;
Αν εννοείς αν αντιπαθώ κάποιον, σου ομολογώ πως δεν έχω κανένα λόγο να το κάνω. Τωρα αν με αντιπαθούν δεν το γνωρίζω γιατί σίγουρα δεν θα ειπωθεί μπροστά μου, αλλά κοιμάμαι ήσυχη γνωρίζοντας πως δεν έχω κάνει κάτι σκόπιμα για να το προκαλέσω.

9. Ανέφερε τρείς χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σου για τους οποίους είσαι υπερήφανος/η και άλλους τρείς για τους οποίους όχι.Ανιδιοτελής, εχέμυθη, υπερήφανη.
Υποχωρητική, συμπονετική, εσωστρεφής (τα εξής τρία τα θεωρώ ελαττώματα λόγω εποχής)

10. Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάσαι για την καριέρα σου και το ομορφότερο όνειρό που σου έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάς να συμβεί στο μέλλον;
Δουλεύοντας στον τομέα της υγείας (εντατική μονάδα νεογνών) ο χειρότερος εφιάλτης μου και δυστυχώς απτή πραγματικότητα είναι κάθε που χάνεται ένα παιδί. Η ποίηση για μένα δεν είναι καριέρα. Έχω πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μου και τα όνειρα είναι πολλά, θα σου πω όμως κάτι που λάτρεψα όταν συνέβη. Στον παιδικό σταθμό που έστελνα και στέλνω τα παιδιά μου έδωσα ένα παραμύθι. Άρεσε τόσο στα παιδάκια που το έφτιαξαν με ζωγραφιές και το δραματοποίησαν. Όταν εκδοθεί, θα χρησιμοποιήσουμε τις ζωγραφιές των παιδών. Αυτό για μένα ήταν μια μεγάλη ικανοποίηση, μια ψυχική δικαίωση που πληρώθηκε με χρώματα και χαμόγελα από μικρά παιδιά.

11. …και η ώρα σου να ανταποδώσεις την…. ιερή εξέταση που πέρασες από αυτή την ανακριτική συνέντευξη! Κάνε μια δική σου, λογοτεχνική ερώτηση-ταμπού για κάτι που θα ήθελες να μάθεις για τον δημιουργό αυτού του ερωτηματολογίου!
Φοβάσαι μήπως κάποια μέρα ξυπνήσεις και δεν έχεις τίποτα πια να γράψεις;

Θεόφιλος Γιαννόπουλος: …άν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε δε θα έχει νόημα το να ξυπνήσω…



Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την συμμετοχή.

Ελάτε να βάλουμε όλοι μας από ένα λιθαράκι ώστε ο λογοτεχνικός κόσμος να γίνει ακόμη ομορφότερος!

Με όλη μου τη θετική ενέργεια

Θεόφιλος Γιαννόπουλος

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2017

Κι αν κάποτε γεννήθηκα χειμώνας



Ασθμαίνουν οι ψυχές 
στου ήλιου το ξεγύμνωμα’
στην άκρη του πελάγου αδύναμες σβήνουν.

Στις φάλτσες νότες του βοριά 
ακροβατούν οι θύελλες. 
Παραπατούν τα κύματα και οι αιγιαλοί
μεθυσμένοι, όστρακα ξερνούν. 

Είναι κάτι στιγμές
που ένοχη ολιγορώ 
στης πεθυμιάς σου την απόρριψη.

Στολίζω την απουσία σου 
με ρόδια και γιασεμιά 
και φυλακίζω τ’ αλάξευτα όνειρα
σε βαθιές σιωπές ενός ξεχασμένου χτες.

Στις βαθιές χαρακιές του προσώπου
κρύβω ένα χαμόγελο,
στο απέραντο του χρόνου αλιεύω μιαν ελπίδα
και τρυγώ του Μαρτιού την κρυμμένη ζωή.

Κι αν κάποτε γεννήθηκα χειμώνας
στον κρυφό σου ασπασμό, 
άνοιξη ξημέρωσα.

Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου

3/1/17


Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2017

Ορφέας Σπαρτιώτης


















Πριν τη Δύση
βρέφη θα ξαναγενούμε 
στην αγκάλη μιας νέας Ανατολής. 
Νύχτα αφέγγαρη 
θα κινήσουμε, 
λιόχαρες να ανταμώσουμε γραμμές. 
Παγίδες φωτός 
στο σκοτάδι να στήσουμε. 
Αντίστροφα τη Ζωή να ζήσουμε ...

Ορφέας Σπαρτιώτης





Μια μέρα σαν κι αυτή
θα αναζητήσω τις χαμένες ελπίδες
στον κύκλο του Ονείρου,
πίκρα ...
στεναγμός ...
απουσία ...
με ζυγιάζουν
μα ...
το άστρο τους ξέφυγε,
απόδραση ...
μια μέρα σαν κι αυτή.

Ορφέας Σπαρτιώτης 







Άγριες , σκληρές μέρες
καρτερούν στωικά
στα μονοπάτια της μοναξιάς,
προσπαθείς να απαλύνεις
τη βουβή θλίψη της μέρας
δραπετεύοντας
από το κάστρο της λησμονιάς
σε ανέφελα δειλινά,
μα ...
το λιμάνι αλαργιεύει
κάτω από τις μουσκεμένες σκεπές.

Ορφέας Σπαρτιώτης







Ο Ορφέας Σπαρτιώτης γεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1960.
Δηλώνει ποιητής - συγγραφέας και πραγματικά όποιος τον γνωρίσει και κοινωνήσει τη γραφή του δεν μπορεί να σκεφτεί καμιά άλλη ιδιότητα που θα του ταίριαζε περισσότερο.
Λιγομίλητος, στοχαστικός, συνειδητά ταπεινός και ανεπηρέαστος από τη χρυσόσκονη της καθημερινότητας, υπηρετεί τη γραφή και την ποίηση με σεβασμό και αξιοπρέπεια"

Ποιητικές συλλογές :
Νυχτερινή περιπλάνηση στις ανταύγειες του φεγγαριού
... της φυγής

Υπό έκδοση :
Το θεατρικό "Θύελλα" και 
το μυθιστόρημα "Χρωματιστές σκιές σε φόντο σκοτεινό"





'' Το ταξίδεμα της γραφής,
σε απελευθερώνει από τον Εαυτό σου
και απερίσπαστος οδεύεις στα 
μέρη της Ύπαρξής σου.
Μέσα στην αέναη περιπλάνηση ,
συναντάς τους Αγγέλους και τους Δαίμονές σου 
και χαρίζεις απλόχερα τα ... αντίδωρα της Ψυχής σου.''

Ορφέας Σπαρτιώτης

Η επιφυλλίδα στο Blog του
Επισκεφτείτε το : http://o-spartiotis.blogspot.gr/





Ευχαριστώ από καρδιάς τον φίλο και συνοδοιπόρο Ορφέα Σπαρτιώτη 
για την παραχώρηση του προσωπικού του υλικού για την ανάρτηση,
και για την τιμή και χαρά που μου έδωσε επιτρέποντάς μου
να τον φιλοξενήσω στο ταπεινό σπιτικό των λογισμών μου. 

Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
2/1/17



Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2017

ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ




Του φθινοπώρου γέννα, Εγώ,

με μάτια δυο μεθυσμένες λίμνες

γλυκόπιοτο κρασί.

Τα χείλη να μαρτυρούν 

της νύχτας τ’  ανείπωτα, στ’ Αυγούστου το φιλί

και την αλμύρα της θάλασσας

στου κορμιού την πλημμυρίδα. 

Με ροδόχρυσα φύλλα

του ανέμου επαίτες

κεντώ της ποδιάς τον ποδόγυρο. 

Στο χρυσό του μελιού

βαφτίζω το γέλιο μου, πριν στο χαρίσω.

Θηλάζω με φως την αυγή

σαν χαθει το φεγγάρι

και χαράζω τα ίχνη μου στο νοτισμένο 

απ’ τα πρωτοβρόχια χώμα.

Κι αν θαρρείς πως η πλάση γιορτάζει την Κοίμηση

εγώ κρυφή ερωμένη στου Άδη την κλίνη

κάθε νυχτα, τον έρωτ’  ανασταίνω

τη Γένεση σκιαγραφώντας απ’ την αρχή.


Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
13/12/16

Ήταν ο δικός μου σκαριφισμός στον πίνακα του 14ου Συμποσίου Ποίησης
που διοργάνωσε για μια ακόμα φορά η Αριστέα στο μπλογκ της, 
Ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία και το ταξιδι.