Ο δικός μου Θεός
έχει διάφανο χρώμα,
δεν πατάει στο χώμα,
είναι αέρας γυμνός.
Στη σκιά καρτεράει
δυο φιλιά για ν' αρπάξει
τη φωτιά μου ν’ανάψει
σαν παιδί μου γελάει.
Με φτερά ανοιγμένα
κάθε νύχτα με κλέβει
την ψυχή μου κουρσεύει
με τ’ αστέρια αναμμένα.
Στο φεγγάρι με φτάνει
και παλάτι μου χτίζει
οδηγό του με χρήζει
στ’ ουρανού το σεργιανί.
ΡΕΦΡΑΙΝ
[Ο δικός μου Θεός
αγαπάει να φυσάει
Με βοριάδες ανέμους,
με νοτιάδες ζέστους
Τα μαλλιά μου σηκώνει
και τα δάκρυα στεγνώνει
Και σφιχτά με κρατάει
στους κρυφούς μου λυγμούς.]
Το κορμί διαπερνάει
την ψυχή μου μεθάει.
φωτεινά μονοπάτια
σκορπούν ήλιους τα μάτια
Παίρνει φως απ’ την πλάση
βρίσκει με πριν με χάσει
σε μυστήριους δεσμούς
της ψυχής οργασμούς.
Κι οι ψυχές μας ουρλιάζουν
τα κορμιά σαν τραντάζουν
και γεννάνε σαν σμίγουν
άλλους νέους θεούς.
Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
13/2/19
Τραγούδι θωρώ ; ναι ; νομίζω πως ναι ! ένα ακόμα κομμάτι του ταλέντου και της δύναμης του στίχου σου Σταυρούλα μου. Που μπορούμε να το χαρούμε αν έχει μελοποιηθεί ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε απολαμβάνουμε καλή μου με την καρδιά μας.
Καλημέρα Γιάννη μου.
ΔιαγραφήΣαν ποίημα ξεκινησε, αλλά βγήκε τραγούδι. Σάμπως και τα τραγούδια τι είναι; Στίχοι, ντυμένοι με μελωδία.
Σε ευχαριστώ πολύ που είσαι πάντα εδώ.
Ο δικός σου Θεός είναι υπέροχος...Όπως πρέπει να είναι κάθε θεός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε γεια οι αλλαγές στο πρότυπό σου
Αν θες να μην κυλά το φόντο μαζί με την ανάρτηση μπορείς να το κάνεις ξεμαρκάροντας το κουτάκι ( είναι δίπλα από εκεί που έβαλες το φόντο)
Σε φιλώ
Αννουλα μου, σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου για τα καλά σου λόγια και για τη συμβουλή σου για το φόντο. Την ακολούθησα.
ΔιαγραφήΚαλή ανατολή θησαυρε μου!
Ο δικός μας Θεός είναι απόλυτα ανθρώπινος και συνάμα ιερός. Γίνεται απάγκιο στον άνεμο, φως στο σκοτάδι, σμιλεύει τα όνειρα και τις νύχτες μετράμε παρέα τ’ αστέρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δικός μας Θεός μπορεί να είναι πάθος, φλόγα, εκφραστικότητα αλλά δεν μπορεί να μην είναι αγάπη, μια ψυχή σε δυο σώματα, μια αληθινή επικοινωνία.
Σταυρούλα μου υπέροχος στίχος.
Υ/Σ Ελπίζω ο δικός μας Θεός να μην έχει σχέση με τον "άγιο" που καλούμαστε να γιορτάσουμε μέσα από ένα σκηνοθετημένο τελετουργικό και εμπορικό "πάρε-δώσε" προς τέρψιν όλων των εις -εια (ανθοπωλεία, ξενοδοχεία κλπ) κερδοσκοπούντων.....
Σε φιλώ...καλό ξημέρωμα!!
Αννίκα μου, ο δικός μου Θεός είναι αυτός που μεγαλώνω μαζί του χρόνια τώρα. Στα ματια των παιδιών μας, αντικριζω το βλέμμα του και στο ζεστό του χάδι ακόμα και τα πιο δύσκολα ξεθωριαζουν.
ΔιαγραφήΔικό του είναι τούτο το ποίημα!
Πολλά γλυκά φιλιά!
Πολύ ωραίο ! Άνετα γίνεται τραγούδι και μάλιστα, με ωραία μουσική και καλή απόδοση θα γινόταν σίγουρα επιτυχία ! Αν έχεις τέτοια σχέδια καλή μου φίλη, είσαι σε πολύ καλό μονοπάτι !! Αν δεν έχεις... για σπρώξε κατά κείθε ! και τραγουδοποιός, γιατί όχι ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο μου, καλώς όρισες στο ταπεινό μου αραξοβόλι. Χαίρομαι αφάνταστα που είσαι μαζι μας.
ΔιαγραφήΑν δεις στα πλαϊνά του μπλογκ έχω ήδη τοποθετήσει τα δύο τραγούδια που φτιάξαμε με τον Ξενοφώντα Τσιτο. Λες να φτιάξουμε και τρίτο;
Αυτή είναι και η διεύθυνση του blog που μόλις έφτιαξα : gpgoma . Ίδιος τίτλος (ΓΟΜΑ) με αυτόν που είχα στο παλιό blog πριν αρκετά χρόνια. Διάβασα βέβαια ότι θα "ξεκολλήσει" πάλι ο Blogger από το Google, πάνω στις αλλαγές έπεσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς όρισες και στο μπλογκιν λοιπόν, φίλε μου. Θα τα λέμε συχνά. Περιμένω να ανοίξεις για να έρθω για επίσκεψη. Σε φιλώ
ΔιαγραφήΕνας Θεός Σταυρούλα μου που σου εδωσε την εμνευση να γραψεις αυτους τους πανεμορφους στιχους που οπως καταλαβα πανε για μελλοποιηση και το αξιζουν ειδα και απο απαντηση σου σε παραπανω σχολιο και στο πλάι το εχεις ξανακανει μπραβο καλή επιτυχια σου ευχομαι οτι πορεια και αν εχεις ο δικος σου ΘΕΟΣ.!!καλο σου βραδυ.. φιλακιααα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα γλυκιά μου Ρούλα. Δεν γράφω συχνά έμμετρη ποίηση, μα καμιά φορά οι λέξεις ταιριάζουν από μόνες τους και ξεκινούν χωρίς εμένα το ζευγάρωμα.
ΔιαγραφήΦιλια πολλά σου στέλνω και την αγάπη μου
Δεν μπορεί παρά να είναι ο έρωτας Θεός. Ο δημιουργικότερος και ο εγωιστικότερος όλων, μια από μόνη της εξ ορισμού ψυχής Μελωδία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το είδα λάθος Σταυρούλα, μάλλον αστεράκια βλέπω.
Πολλά πολλά φιλιά !
Νομιζω Αννέτα μου, πως η αρχή και το τέλος του κόσμου τούτου θα οφείλονται σε έναν έρωτα.
ΔιαγραφήΗ διαφορά είναι ότι ενίοτε το αντικείμενο του πόθου διαφέρει!
Αν βλέπεις αστεράκια.... τα βλέπουμε μαζί!
Σε φιλώ. Καλή σου μέρα 🌷
Νομίζω πως έπιασα την καρδιά μου να χτυπά γρηγορότερα όσο διάβαζα τους στίχους σου, Σταυρούλα μου. "Η αρχή και το τέλος του κόσμου τούτου θα οφείλονται σε έναν ερωτα". Πόσο έτσι είναι...! Και πόσο δυνατά το βγάζεις και στην γραφή σου. Πολλά μπράβο!:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστασία μου, τι γλυκός ο χτύπος της καρδιάς σου.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που χάρηκες τους στίχους και που κι αυτοί με τη σειρά του σε αγκάλιασαν.
Ο ερχομός σου εδώ πάντα μοιάζει με πρωτοβρόχι σε άνυδρη γη.
Τόσο σου χαμογελώ κι εγώ !!!
Φιλιά πολλά φίλη μου !