Κάθε που κουράζεται η ψυχή από τα τόσα της ζωής ταξίδια, αρχίζει η ποίηση κι αναβλύζει απ' τα εσώτερά μας και οι στίχοι πλέκουν ένα δίχτυ ασφαλείας να μας σώσει από το βάραθρο του χάους κάθε που πηδάμε στο κενό...

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

Σώπασε ...




Σώπασε...

και σταμάτα να μετράς τις ανάσες μου,
να μετράς τα βήματα μου.

Τα χνάρια μου στο χώμα, σε μένα είναι υπόλογα.

Ανυπόταχτη η δική μου ψυχή
κι η τρελή μου καρδιά χορεύει κάθε νύχτα
πάνω από τις φωτιές του Άη Γιάννη.

Προτιμώ τα μονοπάτια
γιατί μου αρέσει με ξερόχορτα να στολίζω
τον ποδόγυρο απ'  το φουστάνι μου, 
που σκίζεται καθώς προχωρώ στη ζωή.

Μα στο τέλος σαν φτάσω,
γυμνή θα σταθώ μπροστά στις αλήθειες μου
γιατί θα με ντύνουν οι θύμησες.

Μη μιλάς, σου λέω.
Σώπασε.
Την ψυχή μου θέλω ν'  ακούσω να σιγοσφυρίζει.

Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
19/11/16


10 σχόλια:

  1. Καλησπέρα σου ΣταΥρούλα μου. Ακόμα μια εξαίρετη δημιουργία σου καλή μου. Από αυτές που μας καθηλώνουν στη γραφή και στα συναισθήματά σου. Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα Γιάννη μου. Χαίρομαι πολύ που σου αρέσει. Την αγάπη μου !

      Διαγραφή
  2. Πως να σωπάσεις όταν διαβαζεις ενα τοσο ομορφο ποιήμα!!!!!
    Καλημερα Σταυρούλα μου και καλή εδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλή εβδομάδα Αριάδνη μου. Άνθρωποι σαν εσένα και τους φίλους που έρχονται εδώ πρέπει σαφώς να μιλούν γιατί όλοι σας γεννατε διαμάντια και είμαι πολύ τυχερή που μπορώ να σας απολαμβάνω.
    Σε φιλώ με αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το λάτρεψα αυτό σου το ποίημα...αν και τώρα που το σκέφτομαι, όλα σου τα λατρεύω!
    Φιλιά πολλά Σταυρούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kι εγώ λατρευω την όμορφη ψυχή σου και τη ματιά σου Μαρία μου.
      Φιλιά γλυκά... ξέρω πως χάθηκα, αλλά επιστρεφω ενεργά πλέον στο μπλογκ...
      Σε φιλώ με αγάπη !

      Διαγραφή
  5. Υπέροχο! Μπράβο, Σταυρούλα μου. Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλλη μου...φιλιά πολλά πολλά...θα έρθω να στα δώσω και στο σπιτικό σου !!!

      Διαγραφή
  6. Προτιμώ τα μονοπάτια
    γιατί μου αρέσει με ξερόχορτα να στολίζω
    τον ποδόγυρο απ' το φουστάνι μου,
    που σκίζεται καθώς προχωρώ στη ζωή.

    Υπέροχο! Χαθήκαμε για λίγο Σταυρούλα μου
    (είναι αυτό που λέμε με τα blogs και το φέις),
    αλλά πάντα θα μας ενώνουν οι πολύτιμες στιγμές!
    Φιλιά και καλημέρες και να γράφεις πιο συχνά ΕΔΩ! ;) ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με πετυχαίνεις σε μια μεγάλη αλλαγή πορείας Πετράδι μου.
      Ναι, έρχομαι εδω για να εκφράζομαιπερισσότερο ΕΔΩ !
      Μπορείς να με ξανά - καλωσορίσεις.
      💟

      Διαγραφή