Ως εσφαλμένο ποίημα

Παρατηρώ τον τρόπο που μαρτυράς τα φωνήεντα.

Τις λέξεις, που στη δύναμη της πένας σου

υποτάσσονται, σμίγουν κι αναγεννώνται.

Το γέλιο σου, ένα τρελό μαϊστράλι,

κλέβει μια θυμαρίσια ανασαιμιά

που ‘κρυψα στα μαλλιά μου

και σιάχνει εύηχα μονοπάτια

που μ’ οδηγούν τις αφέγγαρες νύχτες.

Στο συναπάντημα των στίχων σου

παίρνω μετάξια απ’ των προνύμφων τη φορεσιά

και σου κεντώ την αύριο λάθρα από τις μοίρες.

Tabula rasa η ψυχή μου

κι εσύ με μελάνι και χρώματα

περιγράφεις τα βήματά σου.

Κι αν λαθέψεις στα ίσαλα

κι αν σε προδώσουν οι λέξεις

θα μάθω να ζω ως εσφαλμένο ποίημα,

μαρτυρία  ανείπωτη, 

σε πορεία μονής διαγράμμισης.

Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου

24/10/16

Ένα διψασμένο γιατί

Ξημέρωσα ένα διψασμένο γιατί 

σε μια χαραγή του Νοέμβρη. 

Ήταν ο καιρός της άμπωτης

κι εγώ προσάραξα σ' έν' ακρογιάλι άγνωρο'

βιολί σπασμένο, άχορδο

με μια σιγησμένη φωνή

και δυο δακρυσμένα μάτια.

Στων ονείρων το ξάγναντο

απόκαμα να σε ψάχνω. 

Στην εσχατιά της γης 

εξαργύρωσα τις ελπίδες μου 

που ποτέ δεν γίνηκαν αλήθεια.

Τώρα πια βάζω τις λέξεις στη σειρά 

και παλεύω να σε στοιχειώσω σ' ένα ποίημα.

- Δος μου ένα χαμόγελο, μου λες

κι εγώ απορώ που λάθεψες και δεν είδες

πόσα γεννιούνται στα χείλη μου 

κάθε που τα μάτια σου χαϊδεύουν τη γραφή μου.

Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου

21/10/16

Ραγισμένο κοχύλι

Ραγισμένο κοχύλι

Σώπα μην κλαις, 

ραγισμένο κοχύλι μου.

Σε κάθε σου δάκρυ αδειάζει πιότερο

ο ωκεανός που κρύβεις μέσα σου.

Σώπα μην κλαίς.

Τη χαραγή της όψης σου με φιλιά θα σκεπάσω.

Έμεινε ακόμα λίγο γάλα σε στήθη από καιρό ξεχασμένα

να πιεις να λησμονήσεις.

Σώπα μην κλαις.

Με μιας αράχνης τον ιστό θα σου σιάξω ένα σεντόνι, 

λευκό και αέρινο σαν τα νέφη τ’ ουρανού

για ν’ αφουγκράζεσαι τους ανέμους σαν θα περνούν σιμά σου.

Σώπα μην κλαις.

Άσε το δάκρυ δικό μου να ΄ναι. 

Εσύ ν’ ανασταίνεσαι στου ήλιου το γέλιο, 

αυτό που ανατέλλει μέσα μου κάθε που δένεις 

στο μόλο της δικής μου προσμονής, 

στου ονείρου τ’ανεκπλήρωτο.

Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου

Γ' Βραβείο ποίησης, Βαυρώνια 2016

Ευχαριστώ από καρδιάς την κριτική επιτροπή του 6ου ποιητικού διαγωνισμού, Βραυρώνια 2016, που στάθηκαν στα λόγια μου και τα τίμησαν με το Γ' βραβείο. Εξαιρετικά συγκινητικές στιγμές η ανάλυση του ποιήματος από τον πρόεδρο της επιτροπής, κύριο Αριστοτέλη Παπανικολάου και η απαγγελία του από την κυρία Θεοδώρα Κουφοπούλου. 

Την απονομή τίμησε και ο πρόεδρος της ΠΕΛ, κύριος Αναστάσιος Λέρτας.

Τα μεγαλύτερα βραβεία είναι η χαρά και η αγάπη των φίλων 

και το ωραιότερο ταξίδι είναι το αυτό που μοιράζεται !

Ταπεινά σας ευχαριστώ όλους που στέκεστε και στο δικό μου σκαρί 

και ταξιδεύουμε αντάμα στης ψυχής μας τ' ανοιχτά !