Ξημέρωσα ένα διψασμένο γιατί
σε μια χαραγή του Νοέμβρη.
Ήταν ο καιρός της άμπωτης
κι εγώ προσάραξα σ' έν' ακρογιάλι άγνωρο'
βιολί σπασμένο, άχορδο
με μια σιγησμένη φωνή
και δυο δακρυσμένα μάτια.
Στων ονείρων το ξάγναντο
απόκαμα να σε ψάχνω.
Στην εσχατιά της γης
εξαργύρωσα τις ελπίδες μου
που ποτέ δεν γίνηκαν αλήθεια.
Τώρα πια βάζω τις λέξεις στη σειρά
και παλεύω να σε στοιχειώσω σ' ένα ποίημα.
- Δος μου ένα χαμόγελο, μου λες
κι εγώ απορώ που λάθεψες και δεν είδες
πόσα γεννιούνται στα χείλη μου
κάθε που τα μάτια σου χαϊδεύουν τη γραφή μου.
21/10/16
Διάβασα το επόμενο ποίημα κι ςτσι αυτό εδώ το βλέπω σαν την άλλη πλευρά. Η ποιήτρια, που κέντησε στίχους την απελπισία και προσδοκεί την ερωτική παράδοση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφα ταξίδια μας χαρίζεις με τις λέξεις σου. ❤
Καλή σου μέρα Αλεξάνδρα μου.
ΔιαγραφήΚαμιά φορά τυχαίνει οι γραφές μιας περιόδου να έχουν μια συνάφεια.... ακόμα δεν έχω καταφέρει να το εξηγήσω. Νομίζω ότι τούτο τον καιρό θα έχουν μια ερωτική απόχρωση άλλοτε πιο κόκκινη κι άλλοτε πιο γκρίζα.
Αγαπημένη μου Αλεξάνδρα, επέστρεψα στη δουλειά και τα ωράρια στη μονάδα λίγα περιθώρια μου αφήνουν να σας επισκέπτομαι. Θέλω να ξέρεις όμως ότι στον λίγο χρόνο που μου μένει ζωγραφίζω μικρούς καμβάδες και πιάτα για το επόμενο φιλανθρωπικό μπαζάρ. Όπου χρειαστεί!!!
Σε φιλώ γλυκά ! 💗
- Δος μου ένα χαμόγελο, μου λες
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ απορώ που λάθεψες και δεν είδες
πόσα γεννιούνται στα χείλη μου
κάθε που τα μάτια σου χαϊδεύουν τη γραφή μου.
τι καταπληκτικος στιχος Σταυρούλα μου...υπεροχος .. ποσο ομορφα γραφεις!!! να είσαι καλά κοριτσι μου φιλακιαα!!
Εσύ να είσαι καλά Ρούλα μου, να ραντίζεις τις μέρες μας με τη δροσιά του λόγου σου.
ΔιαγραφήΣε φιλώ πολύ !!!!