Κάθε που κουράζεται η ψυχή από τα τόσα της ζωής ταξίδια, αρχίζει η ποίηση κι αναβλύζει απ' τα εσώτερά μας και οι στίχοι πλέκουν ένα δίχτυ ασφαλείας να μας σώσει από το βάραθρο του χάους κάθε που πηδάμε στο κενό...

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

Μόνη στο ηλιοβασίλεμα



Να γυμνωθώ απ' τ' ουρανού 
το γαλάζο νυφικό 
και να θωρώ εκεί 
στων ποδιών μου τ' ακροδάχτυλα 
ν' ανατέλλει ο ήλιος 
και το φως του 
να σκεπάζει τη γύμνια μου 
και να στεγνώνει τη θάλασσα 
που τις νύχτες μ' αγκαλιάζει. 


Να διψάς να γευτείς 

μια ιδέα ακόμα γλυκό φιλί 
απ' άλικα χείλη 

που ανθίζουν στην όψη σου, 

να λιγώνεσαι να δροσιστείς σε δυο μάτια μελιά 
που μεσουρανούν στο γέλιο σου. 

Να μαρτυρά ο ουρανός τ' ανείπωτα

και οι αετοί και τ' αγριοπερίστερα 
να τραγουδούν τα μυστικά σου, 
αυτά που η καρδιά σου ψιθυρίζει 
σαν γέρνω πάνω σου. 

Μια νύχτα η αυγή θ' αργήσει να 'ρθει

να μην ξυπνήσουν τα όνειρα. 


Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
12/1/15



Ο εξαίρετος πίνακας "Μόνη στο ηλιοβασίλεμα" είναι έργο του ξεχωριστού δημιουργού Odysseas Anninos τον οποιο και ευχαριστώ θερμά για τη φιλία του και το ταξίδι στα όμορφα έργα του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου