Κάθε που κουράζεται η ψυχή από τα τόσα της ζωής ταξίδια, αρχίζει η ποίηση κι αναβλύζει απ' τα εσώτερά μας και οι στίχοι πλέκουν ένα δίχτυ ασφαλείας να μας σώσει από το βάραθρο του χάους κάθε που πηδάμε στο κενό...

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

Κήπος στα σύννεφα



Στα σύννεφα αγόρασα
ένα μικρό περβόλι, 
κι έχτισα και μια γέφυρα 
για να το φτάνουν όλοι. 
Εφύτεψά του αγιόκλημα 
βασιλικά και δυόσμο, 
σαν βρέχουνε τα νέφη του 
να ραίνουνε στον κόσμο. 
Του ‘βαλα τριαντάφυλλα 
τα πότισα με μέλι, 
να πίνουν και να ξεδιψούν 
του ουρανού οι αγγέλοι. 
Αγάπη πήγα κι έσπειρα, 
έρωτα και αλήθεια, 
κι ένιωσα να βροντοχτυπά 
κάθε καρδιά στα στήθια. 
Υπήρξε όμως μια γωνιά 
που πότισα με δάκρυ, 
απ΄τις πληγές που μου ‘κανε 
του κόσμου το αδράχτι. 
Στα σύννεφα εθέριεψαν 
του κήπου μου οι σπόροι, 
κι οι πόρτες ήταν ανοιχτες 
να τον θαυμάσουν όλοι. 
Είπα τους να μη ντρέπονται 
να κόψουν, να κοιτάξουν, 
τσ’ αγάπης τα λουλούδια μου, 
μα να μην τα πετάξουν. 
Μα εκείνοι οι ξεδιάντοποι 
βγάλανε τα μαχαίρια, 
τον κήπο μου ρημάξανε 
τον κάνανε κουρέλια. 
Και φεύγοντας τα πέταξαν 
τα ομορφολούλουδά μου 
και αίμα τώρα ανάβλυσε 
από τα σωθικά μου. 
Κουραλιασμένη μου ψυχή, 
πού τώρα εσύ να γύρεις, 
το πονεμένο σου κορμί 
που δε μπορείς να σύρεις; 
Ήρθαν αγγέλοι απ΄το Θεό 
και μ’είδανε κουβάρι, 
πανώ στο μαξιλάρι μου 
μισής ζωής κουφάρι. 
Πήρανε τα λουλούδια μου 
και πίσω τα φυτέψαν 
βάλανε φρέσκα στο κενό 
που οι αχάριστοι μου κλέψαν. 
Έχω ένα κήπο εκεί ψηλά 
όπου φυλάν οι αγγέλοι 
ποτάμια έχει μ’ αγιασμό 
λιμνούλες από μέλι. 
Αγάπη, τα λουλούδια του 
εκτίμηση και αλήθεια 
ό,τι χτυπά μες στου Θεού 
τ’αθάνατα τα στήθια. 

22/1/14
Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
Ο Κήπος στα σύννεφα είναι μια διαφορετική γειτονιά ... για το όμορφο δρώμενο της Πέτρας, Μια φορά μια γειτονιά που μας γύρισε πίσω στο χρόνο και μοσχομύρισαν οι αναμνήσεις μας ξεγνοιασιά...
Σε ευχαριστώ από καρδιάς για όλα τα ταξίδια που έγινες αφορμή να κάνω !

10 σχόλια:

  1. Κι όποιος κατέει μουσική
    ας έρθει με δοξάρι
    και με μια λύρα κρητική
    τους στίχους για να πάρει!

    Γλυκιά Σταυρούλα, η δεύτερη "Γειτονιά" σου, διέφερε θεματικά πολύ από την πρώτη, με συγκίνησε όμως όσο και η πρώτη! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ -και- για τον δεύτερο θησαυρό σου, που με μια λύρα, θα έφτιαχνε στα σίγουρα έναν "κήπο στα σύννεφα"!! Υπέροχος και το τίτλος! Τα φιλιά μου και σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα ταξίδια που, εσύ μου πρόσφερες! Αγαπώ ιδιαίτερα τα ταξίδια στα σύννεφα (με κήπο κιόλας!) ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό μήνα Πετράδι μου !
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια, τα όλάνθιστα !!!
      Χαίρομαι που κάναμε ένα ακόμα ταξίδι αντάμα !
      Σε φιλώ με αγάπη !

      Διαγραφή
  2. Ωωωωω Σταυρούλα εδώ είμαστε....! Ναι....! εγώ ο αδαής από την Ποίηση με άγγιξε πάρα πολύ ετούτο το δημιούργημά σου. Θέμα, στίχος, ρίμα ήταν πανέμορφα. Ομολογώ μπορώ να νιώσω και να καταλάβω πιο εύκολα ένα ποίημα που έχει ενότητα σκέψης και ομοιοκαταληξία. Αυτό το είδος της ποίησης μπορώ να το παρακολουθήσω χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι τα υπόλοιπα δεν έχουν την τεράστια αξία τους. Για μένα τον ταπεινό μιλάμε έτσι ;
    Πάρα πολύ όμορφη έκφραση.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ταπεινότητα είναι αρετή Γιάννη μου... κι εγώ την αγαπώ και την ακολουθώ !!!
      Τώρα για τα ποιήματα ... γράφω και έμμετρα και ελεύθερα, ανάλογα την έμπνευση και τη στιγμή !
      Θεωρώ και τα δύο είδη ισότιμους και ισάξιους εκπροσώπους της ποιητικής γραφής.

      Πριν λίγες μέρες διάβασα κάτι που άφησε μια ιδέα σήψης στη γεύση μου... έγραφε η κυρία με το ύφος και την αλλαζονεία φτασμένης ποιήτριας ότι δεν μπορεί να απολογηθεί αν η ποίησή της είναι δύσκολη και ακατάληπτη για τον κοινό νου γιατί για εκείνη είναι αρκετό να απευθύνεται και να είναι αποδεκτή από ένα μικρό κλειστό κύκλο ευγενών της ποίησης..... δεν γράφει για ημάς τους ταπεινούς....

      Ω Θεοί ... :) Το πίστευες εσύ ότι στον καιρό μας υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν και σκέφτονται έτσι ...και όχι μόνο αυτό, αλλά διατυμπανίζουν και την άποψή τους ;
      Αυτοί οι άνθρωποι, Γιάννη μου, γερνούν και πεθαίνουν μονάχοι, χωρίς την αγάπη του κόσμου, γιατί η ποίηση είναι ζωντανή μόνο σαν οι άνθρωποι την ταξιδεύουν και της επιτρέπουν αναπνέει και όχι γιατί απαγγέλεται μέσα σε κλειστά δωμάτια ....
      Οπότε κι εγώ η ταπεινή ταπεινά γράφω κι ευχαριστώ όλους εσάς για το όμορφο συνταξίδεμα ... σε φιλώ :)

      Διαγραφή
  3. Ειλικρινά, ξέμεινα από λόγια!!!
    Τί όμορφη έμπνευση, πόσο υπέροχες εικόνες, νοήματα, τέμπο!
    Μπράβο και πάλι μπράβο, κορίτσι μου!
    Νιώθω τυχερή που διάβασα αυτή τη διαφορετική "γειτονιά"! Τη χάρηκα με την ψυχή μου! Να είσαι καλά!
    ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά! Καλό βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννα μου, γλυκό και όμορφο Απρίλη να έχεις μάτια μου και όλα τα ρόδα του κόσμου να σε γλυκοφιλήσουν !
      Σε ευχαριστώ πολύ ψυχή μου για τη γλύκα της ψυχής σου !

      Διαγραφή
  4. Σταυρούλα τούτη η γειτονιά με μάγεψε. Θα ήθελα να ζω στον κήπο σου που τον φυλάνε οι αγγέλοι.
    Μπράβο για το εξαίρετο ποίημα!
    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό μήνα Ελένη μου, ηλιόλουστο και μυρωδάτο.
      Νομίζω πως όλοι θα θέλαμε μιαν εκδρομή σε τούτο τον παράδεισο !
      Σε ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου για τ' όμορφο αντάμωμα !

      Διαγραφή
  5. Εκείνη η βροχή που ραίνει τον κόσμο με βασιλικά, αγιόκλημα και δυόσμο πότε θα πέσει να βγω έξω?
    Όπως πάντα υπέροχη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκείνη η βροχή πέφτει στο περιβόλι της ψυχής σου. Τίποτα δε έχεις να ζηλέψεις. Σε φιλώ με αγάπη !

      Διαγραφή