ΑΝΘΟΣ Η ΓΥΝΑΙΚΑ - ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΑΠΠΑ

4^η ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ, ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΠΑΠΠΑ

ΑΝΘΟΣ Η ΓΥΝΑΙΚΑ

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ 

ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΛΛIΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ.

Τα δέντρα, όταν πεθαίνουν, επιστρέφουν στη γη

και ερωτευμένα κορίτσια, ξαναγεννιούνται,

σε αγκαλιές φλογερών εραστών.

Οι γυναίκες όταν επιστρέφουν στη γη,

στης στολισμένης Άνοιξης την αγκαλιά,

ως ανθοί ξαναγεννιούνται.

... γράφει ο ποιητής Σακελλάρης Καμπούρης στο ποίημά του Ανθός η γυναικά και η Φωτεινή Παππά εμπνέεται και αρχίζει να μεταφράζει την ουσία των στίχων με χρώμα και εικόνα . Μια γυναίκα αναδύεται μέσα από ένα μπουκέτο με παπαρούνες και λευκές μαργαρίτες. Μια γυναίκα που την στολίζει μια κόκκινη κορδέλα και μια πεταλούδα πετά σιμά της υποδηλώνοντας τη μαγεία της μεταμόρφωσης κάθε φορά που μια γυναίκα βαφτίζεται στην κολυμπήθρα του έρωτα και της αγάπης και γίνεται έτσι μια νέα Αφροδίτη.

            Τη ζωγραφική της Φωτεινής Παππά την αντάμωσα σε μια ανάρτηση  στο facebook, όπου ένα της έργο πλαισίωνε τους στίχους ενός ποιήματος. Τα ίχνη του μολυβιού της με αιχμαλώτισαν σαν ιστός από αράχνη και προτού το καταλάβω ήμουν δέσμια των εικόνων που καταμαρτυρούσε ο χρωστήρας της. Αγαπημένο της θέμα; Η γυναίκα. Το θήλυ. Το έτερο του Αδάμ πλευρό. Μια Πηνελόπη στην άκρη του λιμανιού, που αγναντεύει το πέλαγος, μια Περσεφόνη που ανταμώνει  την άνοιξη μέσα σ’ ένα μπαξέ γεμάτο άνθη. Ρόδα και τουλίπες γλυκοφιλούν και αγκαλιάζουν τις γραμμές των γυναικών, άνθη με έντονο χρώμα, κυρίως κόκκινα, όπου συνοδεύουν τη μοναξιά τους, συντροφεύουν το σιωπηλό τους βλέμμα, συμπληρώνουν τον νόστο , σιγομουρμουρίζουν το όνειρο ή τη λαχτάρα τους.

            Γυναίκες όμορφες, με γραμμές απαλές, ανάριες σαν νύμφες, γιατί στα μάτια της ζωγράφου όλες οι γυναίκες είναι όμορφες, χωρίς ατέλειες. Το πινέλο της, διαπερνά τα χαρακτηριστικά της επιδερμίδας και χρωματίζει την ψυχή τους. Μαρτυρά τον χώρο που η κάθε γυναίκα φυλά στην καρδιά της για να φωλιάσει μέσα η αγάπη, η ελπίδα, ο έρωτας. Τα πρόσωπα, αν και όμορφα είναι σεμνά, χωρίς φτιασιδώματα και χαρακτηριστικά εντυπωσιασμού. Γιατί η γυναικεία ψυχή είναι άβαφτη και γυμνή, έτοιμη να ντυθεί με τον μανδύα της αγάπης και της τρυφερότητας και να βαφτιστεί στο χρώμα της ολοκλήρωσης.

            Ένα ρόδο’  αυτό είναι η γυναίκα στους πίνακες της Φωτεινής Παππά. Ένας βολβός καλά φυλαγμένος στο χώμα, που βγάζει ρίζες κι αναρριχάται στη ζωή, κοντράρει τον άνεμο, ανταμώνει τον ήλιο, ξεδιψά στη βροχή και ανθίζει στην αγάπη. Οι ποιητές αγκάλιασαν τα έργα της Φωτεινής με τους στίχους τους, στόλισαν με τους πίνακές της τα κατώφλια των ποιητικών τους συλλογών και η ζωγράφος γίνεται η αγαπημένη των ποιητών, ανάμεσά τους και η ομιλούσα.

            Πολλά τα ποιήματα, πολλά και τα γεννήματα του πινέλου της Φωτεινής. Τα χρώματά της αναμειγνύονται μαγικά με την ανάσα των ποιητών και το δάκρυ της γραφής τους και μια μούσα κατάδική τους εμφανίζεται στους πολύτιμους καμβάδες της ζωγράφου. Μια δημιουργός που πέρα από την ποίηση αναδεικνύει πολλές ιδιαίτερες στιγμές της ζωής μας. Είναι μέλος του συλλόγου ‘’ΕΝΩΣΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ’’ και  στηρίζει τον σύλλογο Πίστη για τα  παιδιά με καρκίνο. Συμμετέχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και καλλιτεχνικές ανθολογίες και ημερολόγια και έχει λάβει μέρος σε διεθνείς εκθέσεις και διαγωνισμούς όπου έχει αποσπάσει αρκετές διακρίσεις.

            Θα παρατηρήσετε ότι τα πρόσωπα των γυναικών στα έργα της Φωτεινής είναι κατά την πλειοψηφία τους μερικώς γυμνά και κατά τι μελαγχολικά. Θαρρώ πως η γύμνια αυτή καταδεικνύει την ανάγκη της ζωγράφου να υμνήσει στο όλον της την φυσική υπόσταση της γυναίκας. Το σώμα που μπορεί να είναι ναός του έρωτα και παράλληλα μια μήτρα που θα κυοφορήσει το Θείο. Μια κόρη που ξεχνιέται στο γαλάζιο του ορίζοντα ή μια ερωμένη που υπόσχεται μια αξημέρωτη αύριο, μια πλημμυρίδα συναισθημάτων. Υποθέτω πως καθένας από μας τοποθετεί την κάθε γυναίκα στους πίνακες, στο δικό του συναισθηματικό και ψυχικό μετερίζι και πλάθει γύρω της τη δική του πορεία για την Ιθάκη.

            Ιθάκη ... για τη ζωγράφο είναι η ολοκλήρωση του κάθε έργου. Αυτό από μόνο του είναι ένα ταξίδι με αρχή, μέση και τέλος. «Νίκη...» θυμάμαι έλεγε η Φωτεινή, πριν λίγα χρόνια όταν ανταμώσαμε ως κριτές σε έναν διαγωνισμό τέχνης «... είναι η δύναμη να ξεκινήσεις ένα νέο έργο και το κουράγιο να το ολοκληρώσεις. Αυτό είναι η Ιθάκη του καλλιτέχνη.» έλεγε και πόσο δίκιο έχει...

            Η σημερινή μέρα είναι πολύ σημαντική για τη ζωγράφο. Έχοντας και η ίδια παλέψει για τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και για τα δικαιώματα των γυναικών, θέλει μέσα από την τεχνη της να απαλύνει τις πληγές από την κοινωνική ανισότητα και τον σεξισμό, τη βία και την ατιμωρησία απέναντι σε ό,τι τις μειώνει και τις στιγματίζει. Σφουγγίζει τα δάκρυα και αραιώνει το άλικο και το κυανό, το κίτρινο και το μαβί που συνοδεύουν τους πίνακές της, στολίζοντας μοναδικά κάθε γυναικεία φιγούρα.

            Η ομιλούσα δεν είναι εικαστικός, όπως θα καταλάβατε. Αγαπώ να ταιριάζω τις λέξεις να ζωραφίζω νοήματα. Οι έννοιες και οι εικόνες της ψυχής μου βρήκαν απάγκιο στους πίνακες της Φωτεινής. Υπήρξαν φορές που κάτω από έναν πίνακά της τα λόγια άρχισαν να πλέκουν τη δική τους ιστορία και προτού το καταλάβουμε και οι δυο οι δημιουργίες μας αγκαλιάζονταν σαν να είχαν γεννηθεί από μια μήτρα. Με τη ζωγράφο με συνδέει ένα αόρατο μαγικό νήμα που μας κάνει να γνωριζόμαστε σαν από πάντα και συχνά μέσα από τα έργα της νιώθω να συμπληρώνεται η γραφή μου. Γι’ αυτόν τον λόγο στέκομαι σήμερα εδώ μπροστά σας για να μαρτυρήσω τη μαγεία του ταλέντου της, αλλά και τη μοναδικότητα του ανθρώπου. Γιατί οι καλλιτέχνες είναι αυθεντικοί όταν και με τη στάση τους και τη ζωή τους επαληθεύουν το έργο τους.

            Η Φωτεινή με σύμμαχο τη γραφίδα της, τις τέμπερες και τα ακριλικά ζωγραφίζει τον κόσμο από την αρχή και φωνάζει πως η ζωή είναι γυναίκα και η Γυναίκα είναι ανθός !

            Κυρίες και κύριοι, Ανθός η Γυναίκα, της Φωτεινής Παππά!  Σας ευχαριστώ από καρδιάς!

  

Email: tklonis@otenet.gr

Επικοινωνία:- Facebook

Τηλ.: 694 760 2341

Στις 25 Νοεμβρίου 2017, είχα την τιμή να ανοίξω με την ομιλία μου τη 4η ατομική έκθεση ζωγραφικής της Φωτεινής Παππά, μιας γυναικάς που τα χρώματά της γεννούν στίχους στην ψυχή μου και το αντίστροφο. Είχα τη χαρά και την τιμή να υμνήσω τη ζωγράφο που υμνεί τη γυναίκα και θεμελιώνει με το έργο της ακόμα περισσότερο την παρουσία της στον κόσμο αυτό. Τιμή και αγάπη, δέος και περηφάνια κατέκλυσαν την ψυχή μου την μέρα εκείνη που ήρθε η στιγμή να φανερωθεί και μέσα από το δικό μου μετερίζι χαρίζοντας λίγο φως παραπάνω σε ό,τι αντιπροσωπεύει η γυναίκα σήμερα και ο πολλαπλός της ρόλος στη ζωή ... να θυμίσει και να τιμήσει όσες πλήρωσαν με το αίμα τους το δικαίωμά μας σήμερα να έχουμε ΦΩΝΗ.

Γ Υ Ν Α Ι Κ Α

Κι αναζητώντας την απαρχή μου

στο σώμα σου μέσα έφτασα, μάνα μου.

Στη σάρκα που μ' έθρεψε,

το αίμα που μ' ανάστησε,

πνοή απ' την πνοή σου,

μάνα μου έκλεψα

και γάλα από το στήθος σου μετάλαβα.

Γυναίκα, μάνα, αδερφή και φίλη μου καλή...

Γυναίκα αρχόντισσα, παραδουλεύτρα, πόρνη...

Μαρία, Κλεοπάτρα, Κασσιανή...

Γυναίκα, 

Χρόνια σου πολλά !

Σταυρούλα Δεκούλου

Το φωτογραφικό υλικό ανήκει στη Φωτεινή Παππά, οι στίχοι της εισαγωγής στον ποιητή Σακελλάρη Καμπούρη (https://lykavgi.blogspot.com/).