Κάθε που κουράζεται η ψυχή από τα τόσα της ζωής ταξίδια, αρχίζει η ποίηση κι αναβλύζει απ' τα εσώτερά μας και οι στίχοι πλέκουν ένα δίχτυ ασφαλείας να μας σώσει από το βάραθρο του χάους κάθε που πηδάμε στο κενό...

Πέμπτη 12 Μαΐου 2016

Ο ασπασμός του ασπάλαθου


Απόκαμα να προσμένω τα βήματά σου 
στης πεθυμιάς μου το ξέφωτο. 
Χορταριασμένα τα χνάρια σου
στο μονοπάτι της λήθης 
κι οι ασπάθαλοι ακάνθινα φιλιά
μοιράζουν μειδιάζοντας.
Τα δειλινά σκουραίνει ο ορίζοντας 
και της νύχτας τ’αδιάβατο
γιομάτο δάκρυα αλμυρά. 
Διψούνε τα σύννεφα 
κι ας γεννούν το νερό.
Εσύ καπετάνιος αιώνιος 
να διαλέγεις τη ρότα 
που ‘ χει κόντρα καιρό.
Το ναυάγιο να ‘ χεις πάντα ως άλλοθι. 


Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
12/5/16
Labels: ,

24 σχόλια:

  1. Ινώ skiathos12 Μαΐου 2016 στις 9:01 μ.μ.

    Αυτά τα ακάνθινα φιλιά του ασπάλαθου, μου φέρθηκαν με μεγάλη τρυφεράδα...
    Σ' ευχαριστώ για το υπέροχο δώρο που έλαβα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σταυρούλα Δεκούλου 12 Μαΐου 2016 στις 9:11 μ.μ.

      Καλησπέρα, καλώς όρισες στο ταπεινό σπιτικό μου.
      Χαρά και τιμή μου αν τα λόγια μου σου φέρθηκαν με αγάπη. Καλή συνέχεια :)

      Διαγραφή
  2. Giannis Pit.12 Μαΐου 2016 στις 10:20 μ.μ.

    Καλησπέρασου Σταυρούλα μου. Ένα ακόμα εξαίρετο ποίημά σου με λεπτή έκφραση και αισθήματα μπροστά μας. Να κλείσουμε τα μάτια και να γευτούμε τις σκέψεις του. Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σταυρούλα Δεκούλου 18 Μαΐου 2016 στις 9:59 π.μ.

      Καλημέρα, Γιάννη μου ! Σε ευχαριστώ πολύ για τα μυρωμένα σου λόγια !

      Διαγραφή
  3. syros2js12 Μαΐου 2016 στις 10:34 μ.μ.

    Τί συναισθήματα ανακίνησες και πάλι, κορίτσι μου?
    Υπέροχο! Πραγματικά υπέροχο!
    Ερωτεύθηκα τους στίχους:
    "Διψούνε τα σύννεφα
    κι ας γεννούν το νερό."
    Μια αγκαλιά μεγάλη και πολλά ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ! (Ολίγον βροχερά, απ' ό,τι ακούω τώρα έξω!)
    Καλό βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σταυρούλα Δεκούλου 18 Μαΐου 2016 στις 10:00 π.μ.

      Καλημέρα κορίτσι μου γλυκό. Πολλά φιλιά σου στέλνω να σε συντροφεύουν στο μονοπάτι της μέρας σου !

      Διαγραφή
  4. Ελένη Φλογερά12 Μαΐου 2016 στις 10:42 μ.μ.

    Διψούνε τα σύννεφα...μα εγώ ξεδίψασα με τους υπέροχους στίχους σου.
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ANNA FLO12 Μαΐου 2016 στις 11:16 μ.μ.

    Καλησπέρα μάτια μου γλυκά. Χριστός Ανέστη με υγεία και εμπνεύσεις πάντα καταπληκτικές.
    Υπέροχος ο ασπάλαθός σου και ο ασπασμός του αν και ακάνθινος με γέμισε τρυφεράδα.
    Πώς πέρασες το Πάσχα; Ξεκουράστηκες;
    Να σαι καλά ευαίσθητη ψυχή
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σταυρούλα Δεκούλου 18 Μαΐου 2016 στις 10:02 π.μ.

      Το Πάσχα, Αννούλα μου, μαγείρεψα φαγητά και γλυκά και τους μάζεψα όλους σπίτι μετά από πολλά χρόνια. Ήταν υπέροχα ... αγάπη θα πει οικογένεια <3
      Φιλιά γλυκά ομορφιά μου !

      Διαγραφή
  6. Μαρία Κανελλάκη12 Μαΐου 2016 στις 11:58 μ.μ.

    Γεμάτο τρυφεράδα και ταξιδιάρικες λέξεις.
    Το λάτρεψα Σταυρούλα μου. Απ' τον υπέροχο τίτλο του ως την απόληξή του.
    Να'σαι καλά και να γράφεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σταυρούλα Δεκούλου 18 Μαΐου 2016 στις 10:03 π.μ.

      Καλημέρα Μαράκι μου. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ κορίτσι μου. Ομορφιά εύχομαι στα βήματα της μερα σου ! Την αγάπη μου !

      Διαγραφή
  7. ΑΧΤΙΔΑ13 Μαΐου 2016 στις 7:46 π.μ.

    Νάμαι λοιπόν πρωινή πρωινή!!Ξέρεις τι ταξιδιάρικο και περίεργο πλάσμα είμαι εγω; Γέμισα τρυφεράδα με τους στίχους σου αν και διέκρινα κάποια μελαγχολικη νότα.Ο ασπαλανθος αναβλίζει πονεμένες αναμνήσεις ,άσε τη ψυχή σου (αυτό σημαίνει ποίηση) να ταξιδέψει στα άνθη των φτωχικων άγριων λουλουδιών που κόντρα στα ξεριζώματα τους από τα χέρια των κηπουρων επιζουν με πείσμα και επικρατουν.Σου στέλνω τα Αχτιδένια φιλακια μου και ένα ευχαριστω για την επίσκεψη σου στο μπλοκόσπιτο μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σταυρούλα Δεκούλου 18 Μαΐου 2016 στις 10:05 π.μ.

      Αχτίδα μου, σε ευχαριστώ που ανέτειλες στο αραξοβόλι και το φώτισες με την παρουσία σου. Όπως τα λες, ποίηση είναι, το απλό που βρίσκεται σιμά μας και κρύβει μέσα του το μεγαλείο της δημιουργίας και της συνέχειας. Πολλά φιλιά σου στέλνω με την αγάπη μου !

      Διαγραφή
  8. Mia Petra13 Μαΐου 2016 στις 12:22 μ.μ.

    Ποίηση επίσης θα πει να διαβάζει κανείς λέξεις, που ξεχνά στην καθημερινότητα του.. "ο ασπασμός του ασπάλαθου", ε, ναι, είναι ήδη ποίηση από μόνο του..! Φιλιά πολλά και καλό σ/κ ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σταυρούλα Δεκούλου 18 Μαΐου 2016 στις 10:06 π.μ.

      Καλημέρα κορίτσι μου. Πολλά γλυκά φιλιά.
      Ναι, ποίηση είναι πολλές φορές το αυτονόητο !

      Διαγραφή
  9. Άρης Άλμπης13 Μαΐου 2016 στις 4:53 μ.μ.

    Προσμονή ατελέσφορη,
    δακρυσμένη απογοήτευση,
    συγκρατημένη αγανάκτηση.
    Δυνατά συναισθήματα, με πολύ όμορφους στίχους φανερωμένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σταυρούλα Δεκούλου 18 Μαΐου 2016 στις 10:07 π.μ.

      Καλή σου μέρα Άρη, Καλώς όρισες στο αραξοβόλι.
      Σε ευχαριστώ για το εξαίρετο ψυχογράφημα των στίχων μου !
      Καλή συνέχεια !

      Διαγραφή
  10. Funky Monkey13 Μαΐου 2016 στις 10:28 μ.μ.

    Υπέροχο... γεμάτο εικόνες και συναισθήματα.
    Συγχαρητήρια!
    Φιλιά και καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σταυρούλα Δεκούλου 18 Μαΐου 2016 στις 10:08 π.μ.

      Καλή σου μέρα Έλλη μου !
      Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου !
      Τα φιλιά μου !

      Διαγραφή
  11. Woman in Blogs14 Μαΐου 2016 στις 4:15 μ.μ.

    Πολλά συναισήματα ξύπνησες, πολλές εικόνες ζωγράφισες πάλι.
    Στσιηκα στης νύχτας το αδιάβατο.. πόσες σκέψεις χωράνε σε αυτούς τους στίχους!
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σταυρούλα Δεκούλου 18 Μαΐου 2016 στις 10:09 π.μ.

      Γλυκές καλημέρες Αλεξάνδρα μου !
      Σε ευχαριστώ για την προσοχή σου και την παρουσία σου, για την αγάπη και το νοιάξιμο που απλόχερα μοιράζεις στον κόσμο. Σε φιλώ !

      Διαγραφή
  12. Memaria14 Μαΐου 2016 στις 10:01 μ.μ.

    Πόσο υπέροχο!!
    Πόσο δικό σου!!
    Πως έγινε τόσο δικό μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)