Υγρά μερόνυχτα

Με ρωτάς τι αγαπώ πιότερο πάνω σου

και σ' αποκρίνομαι...

- Τους κατακλυσμούς των ματιών σου !

Κάθε που στην ψυχή σου ξεχειλίζει η θλίψη

κι ανοίγουν οι ουρανοί στο βλέμμα σου.

Ω, πόσο τ' αγαπώ αυτά τα υγρά μερόνυχτα 

και πόσο λατρεύω κάθε που ξαστερώνει 

κι ένα κλαδί ελιάς φανερώνει εκεί ζερβά στα χείλη σου,

να μου υπόσχεται μια νέα αύριο απ' την αρχή.

Αρχή μου...

Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου

10/1/15

Το έργο που συνοδεύει το ποίημα ανήκει στην εξαιρετική ζωγράφο και φίλη Φωτεινή Παππά, την οποία και ευχαριστώ για την τιμή τούτης μας της συμπόρευσης.