Γοργά νυχτώνει κι απόψε
και στων ματιών μου την άκρη
η πεθυμιά ανατέλλει.
Απείθαρχες λέξεις νήματα γίνονται
κι εγώ κεντώ στίχους
στης ψυχής τον καμβά
Γλυκοφτερουγίζουν τα βλέφαρα
στη σκέψη της αφής σου.
Τα χείλη σου σιγοψιθυρίζουν
λόγια που μαρτύρησα απάνω στο χαρτί
και τ' ακροδάχτυλά σου βουτηγμένα
στη μελάνη μου
αργά χαράζουν απάνω στο κορμί
ένα ακόμα μονοπάτι... φαντάζομαι.
Προσμένω μια μενεξεδένια αυγή
ν' αγκαλιάσει το βλέμμα μου.
Καρτερώ μια βροχή απ' άνθη κερασιάς
να με βαφτίσουν και πάλι ΖΩΗ!
Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
26/1/19
Painting: Dreams by Michael and Inessa Garmash
http://www.jwatsonfineart.com/garmash/originals/dreams_originals.html
Σταυρούλα !
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως πάντα το μελάνι της καρδιάς σου ανάγλυφο και φωτεινό. Όπως πάντα ! εδώ και χρόνια ! με ταξίδια, μονοπάτια και στράτες. Πάντα όμως να διατηρεί άσβηστη τη φλόγα εκείνη της φλόγας για την οποία σε αγαπήσαμε και την συναντάμε ξανά στο "σπιτικό" σου.
Όμορφο Σάββατο να έχεις.
Καλημέρα Γιάννη μου. Ομορφιά στις στιγμές σου και στην εβδομάδα σου. Σε ευχαριστώ πολύ για την τιμή του λόγου σου. Πάντα εγκάρδιος και υποστηρικτικος, φωτεινός και ζεστός. Την αγάπη μου!
ΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα, Σταυρούλα μου. Έρχομαι από το μπλογκ της Μεμάρια. Υπέροχο το ποίημά σου, φίλη μου. Πολλά φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Μία μου. Καλως ανταμωσαμε. Ο άνεμος που φυσά στο μπλογκ της Μαρίας μας, στέλνει πάντα εδώ ξεχωριστά πλάσματα. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Θα ρθω να σε ανταμώσω στο δικό σου σπιτικό. Σε φιλώ 🌷
Διαγραφή