Πέμπτη 5 Μαΐου 2016

H ΘΥΣΙΑ




Μια φορά κι έναν καιρό σε μια χώρα πολύ μακριά από τη δικη μας, μια χώρα με κάστρα, πύργους και βασιλείς μα και δράκοντες και μάγισσες, πάνω από όλα μάγισσες ζηλιάρες και μοχθηρές, γεννήθηκε ένα αγόρι. Είχε στα μαλλιά του τον ήλιο και στα μάτια του τον ουρανό και το δέρμα του ήταν τόσο λευκό, σχεδόν διάφανο σαν των αγγέλων. Ο βασιλιάς πατέρας του δεν πίστευε στα μάτια του όταν τον κράτησε για πρώτη φορά στα χέρια του. Αυτό το πορσελάνινο πλάσμα δε μπορούσε ν' ανήκει στη γη. Όμορφος και αψεγάδιαστος σαν θεός. Τόσο τέλειος ήταν. Η μάνα του τον κοιτούσε και η ομορφιά του την έκανε να κλαίει.
Ο νεαρός μεγάλωνε και ήταν το στολίδι του παλατιού, της χώρας όλης και του κόσμου. Σ' ουρανό και γη θεοί και ξωτικά, θνητοί και νύμφες μιλούσαν για τις χάρες του. Το γέλιο του το κελαρυστό, τη φωνή του σαν έπιανε τη λύρα και τραγούδαγε, την ανδρειοσύνη του στη μάχη και τη σύνεση που τον διακατείχε στα προβλήματα του κόσμου. Κι ήρθε ο καιρός να παντρευτεί. Γαμπρός μεγαλοπρεπής και ζηλευτός καθώς ήταν, μαζεύτηκαν νύφες από όλο τον κόσμο για να διεκδικήσουν μια θέση δίπλα του. Όμορφες κι άσχημες, μικρές και μεγάλες, πλούσιες και φτωχές. Όλες μα όλες θέλανε να μοιραστούν μαζί του τουλάχιστον έναν χορό. Έτσι κι έγινε.

Μεγάλο γλέντι στήθηκε στο παλάτι και όλες οι υποψήφιες νύφες πέρασαν από κει. Ο νεαρός πρίγκιπας δεν αρνήθηκε σε καμιά έναν χορό. Φέρθηκε σε όλες τις κοπέλες με σεβασμό και διακριτικότητα. Χαμογελαστός και πρόσχαρος με όλες, δεν πίκρανε και δεν πρόσβαλε καμιά.
Ανάμεσά τους ήταν κι ένα κορίτσι που τα μάτια του είχαν το χρώμα της βροχής και στα δυο της μάγουλα ανέτειλε το φεγγάρι. Ο λαιμός της ήταν ψηλός σαν κύκνου ενώ τα κρινοδάχτυλα της θαρρείς και παίζανε μουσική στον αέρα όταν κινούνταν. Φορούσε ένα φόρεμα που είχε πάνω του κεντημένα όλα τ’ άστρα του ουρανού και όταν ο νεαρός πρίγκιπας χόρεψε μαζί της και είδε τα χρυσά μαλλιά να πέφτουν στο πρόσωπό της νόμιζε πως χόρευε νύχτα στη μέση του ουρανού αγκαλιά με το φεγγάρι. Ο όμορφος πρίγκιπας ερωτεύτηκε, όπως ερωτεύτηκε και η όμορφη νέα. Σελήνη την έλεγαν.
Όλοι το κατάλαβαν και όλοι χάρηκαν γιατί αλήθεια σ' αυτό το ζευγαρι είχε βρει ο ένας στον άλλο το άλλο του μισό. Ήταν αλήθεια τόσο ταιριαστοί. 

Όμως όπως ήδη σας είπα σε αυτόν τον τόπο όπως και σε κάθε τόπο κι εποχή, ακόμα και σήμερα, υπήρχαν μαγισσες. Μάγισσες πικρόχολες, ανέραστες και κακές. Ακόμα κι όσες από αυτές δείχναν καλές ή όμορφες το όφειλαν σε ξόρκια που οι ίδιες έκαναν στον εαυτό τους. Έφτανε να σταθούν απέναντι σ' ένα καθρεπτη ή στην όχθη μιας λίμνης για να αποκαλυφθεί η φρίκη που έκρυβε το πρόσωπο και η ψυχή τους. Μια τέτοια μάγισσα λοιπόν ζήλεψε την αγάπη των δυο νέων. Ή πιο πολύ ζήλεψε τον νεαρό πρίγκιπα που τον ήθελε σκλάβο κι εραστή δικό της και τον μάγεψε. Έστειλε ένα πέπλο να σκεπάσει τα μάτια του, αλλά και την ψυχή του. Ξαφνικά ο νέος αλλοφρόνησε. Ούτε αναγνώριζε κανέναν, αλλά ούτε και φερόταν κατά πώς ταίριαζε στη θέση του. Σαν μεθυσμένος πηγαινοερχόταν στο παλάτι, μια ουρλιάζοντας και μια πέφτοντας σε λήθαργο κι όλοι γύρω τον λυπόντουσαν αλλά και καταριούνταν τη μαύρη μοίρα που είχε βρει αυτόν και το παλάτι τους.

Η Σελήνη μη μπορώντας να αντέξει να βλέπει τον αγαπημένο της σε αυτήν την κατάσταση έψαχνε απεγνωσμένα να βρει μια λύση μα ο καιρός περνούσε. Γύρισε όλη τη χώρα και όλα τα μέρη γύρω από αυτήν. Έτρεξε σε μάντισσες και ιέρειες ψάχνοντας για μιαν απάντηση σε αυτό το μυστήριο, σε αυτό το κακό που τους είχε συμβεί. Κάποια στιγμή έφτασε σε μια πηγή. Έσκυψε να πιει λίγο νερό, να ξεκουραστεί και να πάρει μιαν ανάσα πριν αρχίσει ξανά το ταξίδι της αναζήτησης. Την πήραν τα κλάματα που γρήγορα έγινε ένας ασταμάτητος λυγμός. Όλη η κούραση και η απογοήτευση εγινε ένας ποταμός από δακρυα που αντάριασε κι αυτήν ακομα τη λίμνη. Ξαφνικά τα νερά φάνηκαν να χωρίζουν κι από μέσα αναδύθηκε μια νύμφη ντυμένη στα πράσινα με σμαραγδένια μαλλιά και δέρμα διάφανο, σχεδόν αέρινο. Ήταν η Κυρά της Λίμνης. Είδε και άκουσε την οδύνη του κοριτσιού και η καρδιά της ράγισε από τον πόνο που τα δάκρυά της μαρτυρούσαν κάθε φορά που στάλαζαν πάνω στα νερά της.

«Άκουσέ με Σελήνη», είπε γλυκά στο κορίτσι . «Αυτό που έπαθε ο αγαπημένος σου δεν είναι άλλο από μάγια που του έκανε η αδερφή μου η Έριδα» . «Είναι φριχτή και κακιά και χαίρεται να σκορπά πόνο στους ανθρωπούς ακόμα και στους θεούς όταν μπορεί». «Αλλά αυτή τη φορά τα μάγια είναι πιο δυνατά, γιατί ερωτεύτηκε τον νέο άρχοντα και τον θέλει δικό της» « Εκείνος όμως έχει μάτια μόνο για σένα και γι’ αυτό τον έριξε σε αιώνια τρέλα και σκοτάδι».

«Δεν υπάρχει λύση σε αυτά τα μάγια; » ρώτησε η κοπέλα ανακτώντας την αυτοκυριαρχία της.

«Βέβαια και υπάρχουν, άλλα το τίμημα είναι βαρύ και η θυσία μεγάλη» είπε η Κυρά της Λίμνης.

«Είμαι έτοιμη για κάθετί» απάντησε και πάλι η κοπέλα.

«Τα μάγια είναι ισχυρά και δεν μπορούν να λυθούν παρά μόνο αν κάποιος τα πάρει πάνω του» ξανάπε η νύμφη.

«Πες μου λοιπόν. Είμαι έτοιμη για όλα» ξανάπε η Σελήνη χωρίς δισταγμό.

«Θα πρέπει να ανέβεις σε αυτό το ψηλό βουνό που είναι απέναντι από το κάστρο του παλατιού. Εκεί θα σταθείς και θα φωνάξεις»,

- Θέλω τα μάγια να σπάσω και ας γυρίσουν πάνω μου. Για κάθε τίμημα είμαι έτοιμη εγω!

«Και τότε τι θα γίνει ;» ρώτησε η Σελήνη.

«Ο αγαπημένος σου θα συνέλθει , αλλά εσύ θα γίνεις ένα με το βουνό» απάντησε η Κυρά. «Σου είπα τα μάγια είναι βαριά».

«Είμαι έτοιμη για όλα όπως σου είπα» απάντησε η κοπέλα κοιτώντας τη νύμφη. «Θέλω όμως να ζητήσω μια μεγάλη χάρη από σένα» είπε.

«Λέγε μου» απάντησε αυτή.

«Θέλω να βρει μια κοπέλα να παντρευτεί και στα μάτια της να βλέπει εμένα. Ξέρω με τι αγάπη με κοιτούσε και πόσο ερωτευμένος ήταν μαζί μου. Έτσι όποια κι αν διαλέξει η ζωή του θα συνεχιστεί από κει που έμεινε πριν τον μαγέψει η αδερφή σου».

«Ας είναι» απάντησε η Κυρά. Μόλις λυθούν τα μάγια όλα θα πάνε πίσω στο χρόνο, στο δικό σας χορό και η κοπέλα που χόρεψε μαζι της πριν από σένα θα πάρει τη μορφή σου στα μάτια του και η ζωή του θα αρχίσει από την αρχή».

Έτσι κι έγινε. Η όμορφη Σελήνη, χωρίς δισταγμό άρχισε να ανεβαίνει γοργά το βουνό απέναντι από το κάστρο. Και όταν έφτασε στην κορυφή του φώναξε,

- Θέλω τα μάγια να σπάσω και ας γυρίσουν πάνω μου. Για κάθε τίμημα είμαι έτοιμη εγώ.

Προτού περάσει μια στιγμή η κοπέλα άρχισε να πετρώνει και το κορμί της έγινε ένα με τον βράχο του βουνού. Την ίδια ώρα ο νεαρός πρίγκιπας απελευθερώνονταν από τα μάγια και ο χρόνος γυρνούσε πίσω στην πιο ευτυχισμένη του στιγμή. Όταν ανακάλυψε τον έρωτα.

Η μικρή πριγκίπισσα δέχτηκε την ανταλλαγή χωρίς δισταγμό. Το να σωθεί ο πρίγκιπάς της άξιζε κάθε τίμημα, κάθε αντάλλαγμα, κάθε δική της θυσία.Στο κάτω κάτω εκείνη είχε ψάξει να βρει λύση στα αιώνια δεσμά του. Δεν της το είχε ζητήσει εκείνος. Οι πραγματικές θυσίες είναι αυτές που γίνονται χωρίς να μας ζητηθούν.Το τίμημα ήταν βαρύ. Κολλημένη για πάντα πάνω στην κορυφή ενός βουνού, άνθρωπος και πέτρα μαζί, ποτέ να μη μπορεί να τον πλησιάσει. Μόνο μικρά κομμάτια βράχου όταν θρυμματίζονταν από το πέτρινο φόρεμά της γίνονταν μικρά πουλιά που μπορούσαν να πετάξουν κοντά στον αγαπημένο της για να της φέρουν τα νέα του, ότι ήταν καλά και η θυσία της είχε πιάσει τόπο.

ΤΕΛΟΣ



Το παραμύθι τούτο, υμνεί την αγάπη και μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος για χάρη της. 
Είναι η συμμετοχή μου στον κύκλο του χορού της αγάπης που οργάνωσε η Αριστέα μας 
στο όμορφο σπιτικό της.
Δώστε τα χέρια όλοι και ίσως καταφέρουμε να αγκαλιάσουμε με αγάπη ολάκερη τη γη !

35 σχόλια:

  1. Σταυρούλα μου, τί όμορφο παραμύθι!
    Με πόνεσε το τέλος, μα έχεις δίκιο: "Οι πραγματικές θυσίες είναι αυτές που γίνονται χωρίς να μας ζητηθούν".
    Μπράβο, κορίτσι μου!
    Χρόνια πολλά, καλά και γεμάτα υγεία!
    Τις ευχές μου για έναν υπέροχο μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θυσία στο βωμό της αγάπης!
      Ναι, παραμύθι είναι.
      Στη ζωή ο άνθρωπος δύσκολα διαβαίνει τετοια μονοπάτια. Φιλιά γλυκά κορίτσι μου !

      Διαγραφή
  2. Τι όμορφο Σταυρούλα μου!
    Μαζί με τη μουσική (σου) θλιβερό μα, αλλά τόσο καλογραμμένο!
    Η θυσία δεν πρέπει να αποκαλύπτεται, ούτε να ζητάει ανταμοιβή....
    Να'σαι καλά μάτια μου!
    Σε ευχαριστώ πολύ, πολύ!
    Φιλάκια πολλά και πάλι χρόνια πολλά , με αγάπη! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, να 'ξερες πόσα ταξίδια έχω κάνει χάρη σε σένα πυργοδέσποινά μου.
      Η ζωή, Ναι, είναι ωραία κι αν είχε όνομά θα ήταν Αριστέα !

      Διαγραφή
  3. Σταυρούλα...... μόλις ξεκίνησα τις πρώτες γραμμές, αμέσως η μουσική σου εδώ τύλιξε τη σκέψη μου. Με συγκίνησε πολύ το παραμύθι σου τούτο. Όπως όλες σου οι γραφές αλλά αυτή εδώ ακόμα περισσότερο. Ένιωσα να φεύγω σε έναν παραμυθένιο κόσμο συναισθημάτων, σε εικόνες μαγικές παράξενες γεμάτες χρώμα.
    Η Ηρωίδα σου προβάλλει την αξία της αυτοθυσίας στην αγάπη κάτι που το αναδεικνύεις με έξοχο και απίστευτα λυρικό τρόπο.
    Ειλικρινά νιώθω πολύ συγκινημένος από αυτό που διάβασα και ένιωσα.
    Να σε ευχαριστήσουμε ολόψυχα για την ομορφιά που μας χάρισες.
    Καλό σου απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είσαι μια βαθιά ποιητική και συναισθηματική ψυχή Γιάννη μου, γι' αυτό ταξιδεύουμε αντάμα τόσο αρμονικά. Καλό σου βράδυ καλέ μου !

      Διαγραφή
  4. Η θεσπεσια μουσικη απο τη μια, η τοσο τρυφερη ιστορια απο την αλλη, πως να μη φυγω δακρυσμενη!
    Και λιγο ενοχικα ντροπιασμενη... γιατι δεν ξερω αν εχω αγαπησει τοσο πολυ!Πιστευω πως ναι, αλλα στην ωρα της θυσιας μετριεται η αγαπη. Γιατι ναι, η θυσια για την αγαπη ειναι η υπερτατη! Αυτη που οχι μονο δεν ζηταει αλλα δεν καταδεχεται ανταλλαγματα! Ποσο διαφορετικα θα ζουσαμε αν μας ελουζε παντα το φως της αγαπης!
    Αχ, Σταυρουλα μου! Ευχαριστω για αυτο το λυρικο ταξιδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σε ευχαριστώ που στολίζεις το αραξοβόλι μου με την παρουσία σου. Πάντα όμορφες διαδρομές σε ανθισμένους λογισμούς σου εύχομαι μάτια μου !
      Φιλιά γλυκά.

      Διαγραφή
  5. Σταυρούλα μου το παραμύθι είναι ένας ύμνος στην αγάπη σε μια αγάπη χωρίς ανταλλάγματα.
    Μπράβο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια πολλά Ελένη μου.
      Όπως τα λες... ένας ύμνος στην αγάπη! Έτσι το 'νιωσα κι εγώ.
      Καλή ανατολή κορίτσι μου !

      Διαγραφή
  6. Σ' ευχαριστώ γιατί έζησα ξανά την εμπειρία ενός υπέροχου παραμυθιού!
    Μπορεί να μην υπάρχουν πια παλάτια και νεράιδες, μα στο όνομα της αγάπης συντελούνται καθημερινά μικρά θαύματα και μεγάλες θυσίες.
    Πολύ συγκινημένη σου στέλνω τις ευχές μου και μια γλυκιά καληνύχτα Σταυρούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια πολλά Ελένη μου. Ολα με το καλό σε κάθε σου βήμα.
      Αλήθεια λες, η αγάπη αποδεικνύεται με μεγάλα και μικρά θαύματα και θυσίες καθε μας μέρα.
      Ακουσες στις ειδήσεις για την εικοσάχρονη μανούλα που για να σώσει το ενός έτους κοριτσάκι της από το φορτηγό μπήκε μπροστά σπρώχνοντας το καρότσι μακριά .... εμένα χτες βράδυ σπάραξε η καρδιά μου στη θυσία της ...
      Σε φιλώ κι εγώ με αγάπη !

      Διαγραφή
  7. Πόσο όμορφο το παραμύθι σου Σταυρούλα!!! Θα μείνω κι εγώ εδώ : "Οι πραγματικές θυσίες είναι αυτές που γίνονται χωρίς να μας ζητηθούν".
    Χριστός Ανέστη και καλό μήνα σου εύχομαι, με πολύ έμπνευση και δημιουργικότητα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αληθώς ο Κύριος, Ανέσπερή μου.
      Πόση χαρά σαν σε ανταμώνω στο αραξοβόλι μου. Έτσι είναι οι αληθινες θυσίες γίνονται σιωπηλά και χωρίς ανταπόδωση. Σου στέλνω την αγάπη μου και σου εύχομαι έναν μυρωμένο Μάη !

      Διαγραφή
  8. Το φως άναψε και μπήκα. Αν θεωρηθεί αυθαιρεσία το σχόλιό μου, συγχώραμε αλλά, πετραδάκι πετραδάκι χτίζεται το καλυβάκι της αγάπης.
    Πάντα πίστευα και ακόμα πιστεύω στα παραμύθια. Είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσει κάποτε ένα παιδικό όνειρο να γίνει πραγματικότητα.
    Το δικό σου παραμύθι Σταυρούλα, είναι βγαλμένο μέσα από πολλές πραγματικότητες που υπάρχουν ανάμεσά μας, αλλά δύσκολα τις διακρίνουμε, γιατί δύσκολα τις ψάχνουμε μέσα στην κοινωνία μας. Πόσοι άραγε δεν έχουν θυσιάσει ακόμα και τη ψυχή τους, γιατί η ψυχή έχει μεγαλύτερη αξία από τη ζωή, για να μπορέσει να ορθοποδήσει κάποιος άλλος, που το έχει ανάγκη. Το κυριώτερο στην ιστορία σου είναι ότι ο πρίγκιπας δεν έμαθε ποιος θυσιάστηκε για κείνον κι αυτό έχει μεγαλύτερο νόημα στη θυσία που έγινε. Το "εγώ" έπεσε πάνω στο "εσύ" κι έγιναν ένα.
    Τα όμορφα παραμύθια, βγαίνουν από μια όμορφη ζωή και οι κακές οι μάγισσες έτσι ακριβώς μπορούν να νικηθούν. Με τα όπλα που δεν διαθέτουν. Τα όπλα της αγάπης.
    Νάσαι καλά να σκέφτεσε και να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου>

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ανταμώσαμε Δημήτρη !
      Το φως που είδες είναι τον φίλων εδώ που ερχονται και καταθέτουν τους λογισμούς τους και φωτίζουν τα ταπεινά μου λόγια. Κι από σήμερα πιότερο φωτεινό το αραξοβόλι μου με τον ανέσπερο λόγο σου. Τρυφερός και βαθυστοχαστος στο ποίημά σου για την αγάπη ...έτσι και στα λόγια σου εδώ !
      Μεγάλη μου χαρά που έδεσες το σκαρί των λογισμών σου για λίγο στο αραξοβόλι μου να φωτίσει ο χώρος και απ' της ψυχής σου τον παράδεισο !
      Έναν όμορφο Μάη σου εύχομαι στα χρώματα και στο μύρωμα της Πασχαλιάς !

      Διαγραφή
  9. Σταυρούλα μου, υπέροχο παραμύθι!!! Τόσο συναισθηματικό, τόσο ουσιαστικό το μήνυμά του, γιατί η αγάπη πρέπει και μπορεί να είναι οδηγός μας, ακόμα κι χρειαστεί να κάνουμε θυσίες!!
    Σε φιλώ γλυκά
    Χρόνια πολλά, καλό μήνα
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μαρινάκι μου... σε ευχαριστώ πολύ ομορφιά μου !
      Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να κλέψω χρόνο να έρθω από κει για ευχές ...αλλά βλέπω εδω από κάτω το πεταλουδο-ζουζουνι κάτι μου ετοίμασε ...
      Θα το σκάσω όμως στις διαφημίσεις και θα 'ρθω... σε φιλώ γλυκά !!!

      Διαγραφή
  10. http://butterflysstories.blogspot.gr/2016/05/liebster-blog-award.html
    Μπλογκοβραβειακι με πολλη αγαπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είσαι το πιο πολύτιμο Ζουζούνι που έχω γνωρίσει εδώ μέσα...βέβαια έχω απορίες, αλλά θα προσπαθήσω να είμαι στην ώρα μου για το τσάι, χαχαχαχ
      Σε φιλώ με όλη την αγάπη του Μάη !

      Διαγραφή
  11. Και με πεζογράφημα όταν καταπιάνεσαι πάλι σε ποίηση μετουσιώνεται.
    Αυτό και μαστοριά θέλει και τέχνη θέλει και μεράκι θέλει και αγάπη θέλει, που απ' ότι φαίνεται ο καλός Θεός στα έχει δώσει με το τσουβάλι.
    Να κρατάς ανοιχτό το τσουβαλάκι σου, για να απολαμβάνουμε όλοι εμείς τα καλούδια του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Πετρή μου !
      Έχεις τον τρόπο σου με τις λέξεις, σαν το επιθυμείς να μοσχοβολάνε άνοιξη !
      Σε φιλώ !

      Διαγραφή
  12. Η αληθεια ειναι πως μελαγχόλησα λιγο, αλλα αυτο δε σημαίνει πως δεν ηταν μια πολύ ομορφη συμμετοχη!
    Συγχαρητηρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ λάττρεψα το δικό σου χάι κου !
      Σε ευχαριστώ Αριάδνη μου !

      Διαγραφή
  13. Με πόση αγάπη γίνεται η θυσία Σταυρούλα μου !! Που στο τέλος είναι τεράστια η αγάπη και μικρή η θυσία γιατί μόνο σε ψυχές γεμάτες αγάπη μπορείς να βρείς αυτό το μεγαλείο !!!
    Γράφεις με τα μάτια της ψυχής σου και είσαι υπέροχη !!! Καλό μήνα με αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό βραδυ γλυκυτάτη μου και ξανά χιλιόχρονο το μπλογκ σου. Σε φιλώ με αγάπη κι εγώ !!!

      Διαγραφή
  14. Μακάρι να ήταν έτσι και η ζωή και να έβρισκε η Αγάπη τον δρόμο της... Όπως έγραψα στην δική μου σχετική ανάρτηση, "όποια κι αν είναι η ερώτηση, η αγάπη είναι η απάντηση".. Χρόνια πολλά Μανούλα ❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρονια πολλά Πετράδι μου !
      Καλό βράδυ ψυχή μου ❤❤❤❤ (οι καρδιές είναι copy paste :) )

      Διαγραφή
  15. Ένα ποιητικό παραμύθι για τη θυσία που αξίζει η αγάπη! Κι όσο κι αν στενοχωρήθηκα στο τέλος, ξέρω δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς.
    Μαζί με τη μουσική ταξίδεψα ξανά στον υπέροχο κόσμο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλιά αγάπης στο όμορφο κουμπί που στολίζει το φεγγάρι μας !!!

      Διαγραφή
  16. Η αγάπη μου για τα παραμύθια είναι γνωστή...η λατρεία μου για τα δικά σου παραμύθια όλο και μεγαλώνει!
    Έχεις το μαγικό χάρισμα που μας μεταφέρει σε άλλους κόσμους, που θεωρητικά δεν υπάρχουν, αλλά αν κοιτάξουμε λίγο πιο προσεκτικά τους βλέπουμε γύρω μας και τους αναγνωρίζουμε όπως δεν τους είχαμε αναγνωρίσει ποτέ πριν!
    Μια θυσία που γίνεται από αγάπη, χωρίς ποτέ να διατυμπανιστεί, είναι σπουδαία...μα πάντα εύχεσαι να μη χρειάζονταν να θυσιαστεί κανείς!
    Καλό Σαββατόβραδο Σταυρούλα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβή μου Μαρία, χαίρομαι τόσο πολύ σαν κοντοστέκεσαι στα παραμύθια μου.
      Δεν σου κρύβω πως όταν γράφω οι σκηνές εξελίσσονται μπροστά μου σαν να είμαι μέσα στο παραμύθι και το παρατηρώ από κοντά.
      Ούτε εγώ δεν ξέρω τι θα γίνει την επόμενη στιγμή.
      Μαζί μεγαλώνουμε και φτάνουμε στο τέλος !
      Σε φιλώ !

      Διαγραφή
  17. Σταυρούλα, το έζησα μέσα από κάθε του πρόταση!
    Ένα παραμύθι με τα όλα του!
    Μαγευτικός λυρισμός και η θυσία, που μόνο η αληθινή και βαθιά αγάπη μπορεί να προσφέρει!
    Να είσαι καλά και να δούμε ξανά τέτοιες υπέροχες δημιουργίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Γλαύκη μου !
      Το αραξοβόλι σε καλωσορίζει με χαρά !
      Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στα παραμύθια και χαίρομαι όταν οι φίλοι βρίσκουν λόγο να σταθούν σε αυτά.
      Γλυκές καλημέρες !

      Διαγραφή
  18. "Οι πραγματικές θυσίες είναι αυτές που γίνονται χωρίς να μας ζητηθούν.Το τίμημα ήταν βαρύ. Κολλημένη για πάντα πάνω στην κορυφή ενός βουνού, άνθρωπος και πέτρα μαζί, ποτέ να μη μπορεί να τον πλησιάσει. Μόνο μικρά κομμάτια βράχου όταν θρυμματίζονταν από το πέτρινο φόρεμά της γίνονταν μικρά πουλιά που μπορούσαν να πετάξουν κοντά στον αγαπημένο της για να της φέρουν τα νέα του, ότι ήταν καλά και η θυσία της είχε πιάσει τόπο."

    Τι υπέροχο τέλος.... μια θυσία και μερικά πουλιά να ξεπροβάλλουν από τις πέτρες!!
    Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η γραφή!!!
    Τα συγχαρητήρια μου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή