Προς Γολγοθά...

Στο παραπέτασμα της μοίρας

ρακένδυτα τα όνειρα ίστανται'

ικεσία συγχώρεσης αιτούμενα.

Ακολουθώ τα ίσαλα που μαρτυρούν

τη λάθρα ρότα σου

και σε πελάγη άγνωρα

κοινωνώ την απώλεια. 

Νηπενθής παρατηρώ

την αποδόμηση της εικόνας σου

κι ανηφορίζω προς Γολγοθά 

ξορκίζοντας των λόγων σου τον κονιορτό.

Προτού ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις

Τον απαρνήθηκαν' κι ήταν Θεός.

- Πώς να γλιτώσω εγώ;

Άνθρωπος είμαι.

Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου

15/5/16