▼

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

Είναι μια κόρη

Είναι μια κόρη...


Τις νύχτες λούζει τα μαλλιά της στον Αχέροντα
και σιάχνει χάρτινες βαρκούλες
στη Στύγα ν' αρμενίζουν.

Με ασημοκλωστή πιάνει αγριοπερίστερα
που σέρνουνε το άρμα της
στου φεγγαριού την κοίτη. 

Στου κόρακα τον λυγμό ντύνεται Οδύνη
και σ'ένα δάκρυ βρόχινο βαφτίζεται Λησμονιά. 

Ήτανε νύφη του χιονιά 
με μυγδαλιάς φουστάνι.



Μα, κιότεψε η άνοιξη 

και μ' ορφανά κλονιά 
φιλί δεν ξαναγεύτηκε
και τ' όνειρο εχάθη.

Ήταν μια κόρη κάποτε...

Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
26/2/15


4 σχόλια:

  1. Mia Petra3 Φεβρουαρίου 2016 στις 10:49 π.μ.

    "Ήτανε νύφη του χιονιά με μυγδαλιάς φουστάνι"...
    Υπέροχη Ποίηση, υπέροχη Φωτογραφία! Με γεια και η ανακαίνιση! Τα φιλιά μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Maria P.3 Φεβρουαρίου 2016 στις 12:49 μ.μ.

    Μου αρέσει η αλλαγή εδώ και οι μελωδίες της Ρεμπούτσικα... λατρεμένες....
    Μελαγχόλησα με την "κόρη" σου... Όμορφο!
    Καλημέρα Σταυρούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σταυρούλα Δεκούλου 4 Φεβρουαρίου 2016 στις 12:14 μ.μ.

      Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου. Είναι που μου αρεσει πιότερο αυτή η μουντή γραφή... σαν πιο στρωτά μου βγαίνουν οι λέξεις στο χαρτί ...σε φιλώ !

      Διαγραφή