Κάθε που κουράζεται η ψυχή από τα τόσα της ζωής ταξίδια, αρχίζει η ποίηση κι αναβλύζει απ' τα εσώτερά μας και οι στίχοι πλέκουν ένα δίχτυ ασφαλείας να μας σώσει από το βάραθρο του χάους κάθε που πηδάμε στο κενό...

Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

ΜΙΣΕΜΟΣ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ


Στου χρόνου το πλάτωμα, 
στ’ ουρανού τη μετόπη,
σβησμένα τα χνάρια σου.
Κυκλώπεια τείχη 
σταματούν τη πορεία σου 
και τη θύρα του αύριο 
σφαλισμένη τη βρίσκεις. 
Παραπαίει το όνειρο, 
σφάλλει η ελπίδα 
κι η προσμονή ατελεύτητη. 
Μετρημένες πνοές, σιγησμένη φωνή 
κι η ζωή μια ριξιά 
με πεσούς πειραγμένους 
Έχω σιάξει από λάδι μια θάλασσα 
και στο κέντρο έναν φάρο, 
ασπασμό φωτιά, έχω αφήσει. 
Τ’ αφέγγαρα βράδια 
στης καρδιάς το αέτωμα 
ανταμώνω τον ίσκιο 
απ’ τ’ ανείπωτα λόγια σου.

Της ψυχής σου τους στίχους...



Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου

20/4/16

9 σχόλια:

  1. Την ψυχη σου στους στιχους...
    Τι ομορφη αποτυπωση αυτων των συναισθηματων που σε κατακλυζουν (μας κατακλυζουν) και τα κανουμε λεξεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Χριστίνα μου ! Πάντα με χαρά ανταμώνω τα λόγια σου !

      Διαγραφή
  2. Όπως πάντα οι στίχοι της καρδιάς σου αποτυπώνουν μια θάλασσα από συναισθήματα. Πάντα σε καμαρώνουμε και σε απολαμβάνουμε Σταυρούλα. Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια θάλασσα οι λογισμοί μας, Γιάννη μου, που μας περιμένει να την ταξιδέψουμε !
      Την αγάπη μου σου στέλνω !!!

      Διαγραφή
  3. Έχω σιάξει από λάδι μια θάλασσα
    και στο κέντρο έναν φάρο,
    ασπασμό φωτιά, έχω αφήσει..
    Ευχαριστώ για το γλαφυρό
    ξεκίνημα τής ημέρας.. Φιλί :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλί κι από μένα Πετράδι μου....έβαλα στοίχημα με το χρόνο και μάλλον θα το κερδίσω. Σου έρχομαι από κει :)

      Διαγραφή
  4. Από τα πολύ αγαπημένα μου αυτό! Με πόση μαεστρία γράφεις!
    Και η ευαισθησία σου έχει δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Αλεξάνδρα μου. Η προσοχή σου με τιμά !!!
      Φιλιά πολλά !

      Διαγραφή